BABACANOĞLU, "ÇİÇEKLERLE BÖCEKLERLE KONUŞTUM"

Babacanoğlu şunları yazdı:

"Kuşlar sevdaya durmuş, çiçekler meyvelere.

Şevket Süreya Aydemir “Toprak Uyanırsa” diye koca bir kitap yazmış. Topraktan neler geldiğini anlatmış. Bir okuyun dilerseniz.

Veysel de “Benim sadık yârim kara topraktır. Yüzün yırttım kazmayınan belinen; gene karşıladı beni gülünen… çiğdem der ki, lale der ki, sümbül der ki...” diyor.

Ya siz?

Erik, şeftali ağaçlarının yanında durdum, baştan ayağa çiçeğe kesmiş inadına, kokladım, yaşam verdi bana… ömrüm arttı.

Arılar çiçekten çiçeğe konuyor, bal topluyor insanlar için… Aman niye anlamaz insanlar, varlıkların hizmetlerini?

Bütün varlıklar bir hizmet için gelmiştir dünyaya…

Bütün dağlar, bütün doğa, bütün ağaçlar, otlar yaşam sunuyor bizlere… Kuşlar, hayvanlar, böcekler, sürüngenler koşuşuyor… Bütünleşiyor yaşam.

Dokunmayın bana diyor toprak!

Ev yapmak için, apartman dikmek için, fabrika kurmak için, maden çıkarmak için, su almak için, nükleer açmak için, dokunmayın bana diyor… toprak.

Bakın şu kentlere, bakın şu dağlara, bakın şu denizlere, bakın şu ırmaklara bakın bakın yaşam kalmış mı ellerinde? Hepsi kirlenmiş, zehirlenmiş…

Ürün alınacak toprak mı kalmış?

Tarım ilaçlarıyla zehirlemişiz. Böcekler, kuşlar, hayvanlar kıvrılıp ölmüşler… Üstelik ellerinden almışız yerlerini. Bu yüzden göç etmiş kentlere.

Güvercinler, serçeler, bülbüller, domuzlar, çakallar, ayılar da… Yerlerinden ettik onları… Yiyecek bir şey koymadık, aç kalıyorlar zavallılar…

Köpekler, kediler mi şanslı ne?

Böyle giderse, ne toprak kalacak, ne orman, ne su, ne şu, ne bu? Damların başında mı tarım yapacağız?

Çiçeklerle, böceklerle, ağaçlarla, hayvanlarla, kuşlarla konuştum… İnsanlar bizi düşünmüyorlarsa kendilerini düşünsün diyorlar.

Arılar biterse yaşam da biter diyor bir bilgin…

Bırakılım savaşları ey insanlar! Toprakla, kuşlarla, böceklerle, hayvanlarla, sularla (…) barışalım.

Ağzımızın tadı gelsin, gönlümüzün kuşu uçsun…

Bugün yeni gün(nevruz).

Böyle başlayalım yeni güne…