ÇUKUROVA KURTULUŞ SAVAŞINDA RAHİME HATUN

Kurtuluş Savaşı tarihimize baktığımız zaman kadınlarımızın beylerinin yanında yer aldığını görüyoruz. Silahlanıp cepheye gidiyorlar. Cephane taşıyorlar. Canla başla savaşın kazanılmasına çalışıyorlar… 

Çukurova’da, Ege’de, İstanbul’da, Kastamonu’da, Gaziantep, Maraş, Urfa’da büyük yararlıklar gösterdiler… Onlardan biri de Çukurovalı Rahime Kadındı. Savaştaki hızlılığı uçar gibi düşmanın üzerine atılışı nedeniyle Rahime Tayyar adını vermişlerdi ona.

Rahime Hanım, 1890 yılında, Osmaniye’nin eski adı Raziyeler Köyü olan Kayalı  Köyü’nün Kanlıgeçit  Mahallesi’nde doğdu. Köy, Hamıs Çayı’nın aktığı yerde olup Düziçi-Yarbaşı’na ayrılan yolun üstündedir.  Asıl adı, Ağcahan Boğazlı’dır. Osmaniye, Gaziantep Karayolunda Osmaniye’ye 17 km. uzaklıktadır. O yıllarda Düziçi, Osmaniye köy gibi olup Adana’ya bağlıdır.  Yollar da açılmış değildir.( 23.10.1996, Osmaniye il olmuştur.)

Rahime Kadın 27 yaşındaydı. Evlerinde çete olacak erkek  yoktu.  Çete yazılmak istiyordu. Yazıcılar itiraz edince, “Erkekten aslan oluyor da dişiden aslan olmaz mı?” diyor.  Yazıcılar, bu yanıt karşısında donakalıyorlar! Çete yazmaktan başka umarları yoktur, yazıyorlar.

Artık O, ayağında şalvar, göğsünde fişeklik, elinde filinta olan bir kahramandır. Yemeğini bile atının üstünde yiyor. Kahramanlıkları nedeniyle ona “Onbaşı” rütbesi veriliyor. Fransızlar dayanamıyorlar karşısında.

Osmaniye’nin  şimdiki Atatürk Caddesi üzerinde bahçeli evlerden birinde Hacı Ökkeş’in görkemli bir evi vardı. Fransızlar burayı işgal ediyorlar, karargah yapıyorlar. 05.08.1920 günü Hayta Hüseyin seksen kişilik çetesiyle Fransız Karargahı’nı bastılar. Çarpışma akşama kadar sürdü. İstenilen sonuç alınamadı. Çete geri çekilmek zorunda kaldı. Çekilme sırasında Rahime Onbaşı siperden çıkıp sürünerek karargahın bahçe kapısı önüne geldi. Ayağa kalktı; “Haydi Allahı’ını seven yürüsün” diye bağırdı. Bu sırada Karargahtan atılan bir kurşunla alnından vuruldu, yere yığıldı. Sürünerek yanına yetişen çete arkadaşlarına “Cesedimi düşman eline bırakmayın” dedi. Çetecilerden Andırınlı Danacı Mahmut silahının ucuna beyaz mendil bağladı, Rahime Onbaşı’nın cesetini sırtına aldı,  Hamıs (Osmaniye)  Çayı’nda bulanan değirmene kadar götürdü, toprağa verdiler. Çetelerin kahramanlık  savaşlarıyla  25 Aralık 1918’de işgal edilen Osmaniye 07 Ocak 1922’de kurtuldu.

Kahraman Çukurovalılar dirençli büyük savaşlar verdiler. 27 Aralık’ta (1921) Tarsus, 03 Ocak’ta Mersin,  05 Ocak’ta Adana (1922) kurtuldu.

Kutlu olsun kurtuluş bayramlarımız.

03.01.22021, Adana