GEÇMİŞ ZAMAN OLUR Kİ*

Bu bir kitap adı. İsmail tekin yazmış. Şiir, 40 s., I. Bsk. Ocak 2018, Adana. Tekin’i tanıyalım; 01.06. 1950 Kars (Ardahan)-Göle-Tahta Kıran Köyü doğumlu. İlki köyünde, ortayı, liseyi Zeytinburnu’nda üniversiteyi  İstanbul’da (İst. Ed. Fak. Coğ. Böl.) bitirdi. Kars Cumhuriyet Lisesi, Adana Yapı Meslek Lisesi ve Erkek Lisesi’nde  öğretmenlik yaptı. 1985’te  “Damla Kırtasiye” adıyla iş yeri açtı, 1995’te emekli oldu. Yazar, savaşımcı, eğitimci, girişimci, evli, üç çocuklu, Adana’da yaşıyor. Önsözde gazeteci İsmail Küpeli ,“Tekin, ana baba, vatan, su, toprak, özgürlük kültüründen ilham almış toplumun sorunlarını dile getiriyor” diyor…

“Kars”, deyince büyük çağrışımlar uyandırır bende.  Aşıkların, ozanların harman olduğu yer gelir aklıma. Hele şu “Kiziroğlu Mustafa Bey” türküsü yok mu, elden ele, dilden dile, daldan dala götürür insanı. Saz çalmayan, yakım yakmayan,  şiir söylemeyen yok gibidir. İsmail Tekin de onlardan biri, bu özden, bu tözden geliyor. Şimdi onun şiirleriyle tanışıyorum.

“Yaklaştır kulağını/ Bir şey diyeceğim/ Tek sözcük/ Gizlice/…/Sevdiğimi /Söyleyeceğim” (s.6)

Geleneksel yapımızda var bizim. Bir şey söyleyeceğimiz zaman, kulağına söyler fısıldarız. Seviyorsak birini, açık açık değil, fısıldayarak söyleriz. Hele derin aşkımız  varsa, ezile büzüle söyleriz…

“Akşamın bir vaktinde/ Ne güzel şey seni sevmek/… “ ( s. 7)

Evet; ne güzel şey!  Her şeyin başı sevmek. Sevmeden olmaz hiçbir şey. Sevdiğinizi, sevdiğinize çekinmeden, söyleyiniz… Tekin söylüyor, ne güzel!

“Sevgi nedir bilmezdim/ Seni sevmeden önce/ Güzel göz nedir/ Tanımazdım/ Gözlerini görmeden önce/…” (s. 10)

Aşk öğretir, tanıtır.

“Bana bir mektup yaz/ Konusu çocuklar olsun/ Solmaz güllerimiz/…” (s. 26)

Mektup yazmak…

Mektubun serüvenleri uzun, bitmez…  Büyüsü algısı yüksek… Ama neyleyim, bilgisayarların, cep telefonların kullanıldığı yerlerde mektup kalktı. Aşk mektupları, sevgi mektupları kalkıpppp gittiler…

“Bana bir mektup yaz konusu çocuklar olsun” diyor şair. Bizim yaşantımızda çocuklar başta gelir. En çok onlara önem veririz… 

Bakınız Tekin “Kızıma” diye yazdığı şiirde ne diyor?

“Sen meyvemsin/ Dişlemeye kıyamadığım/ Elmamsın/…/ Çiçeğimsin/ Akan suyum/…/ Canımsın/ Damarımda akan kanımsın” (s. 14)

Eeeeee öyledir çocuklarımız.

“Yaşama Dönmek”, yapılacak işlerin başarısıdır. Seviniriz, çok seviniriz...

“Kapı açıldı birden/ Asma kilitli demir kapı/ Dışarda buldum kendimi/ Yoldan çıkan duygularla/ Sevinç okyanusunda/…” (s. 31)

“Esen Kal”mak, sağlıklı yaşamak, üretmek, çoğalmak, yenmektir zorlukları… Söyletir duvarların arkası…

“Görüş günleri/ Aynı yere aynı zamana/ Randevu verdiğim ağaç/ Esen kalın/ Kışın yağmurdan yazın güneşten/ Görüşmecilerimi koruyan/ Dallar yapraklar/ Artık anı olacak/…/ (s. 32)

Evet duvarların içinden bir yaşam kesiti, bitmeyene anılar sunuluyor bu şiirle. Özgürlüğe kavuşmanın sevinci yaşanıyor…

Şairin, yaşamaya, sevgiye, sevince bağlı olduğunu görüyorum…

….

*İsmail Tekin, Geçmiş zaman Olur ki (şiir), Kendi yayını,  I. Bsk. 2018, Adana