( 1. TABLO: Anne, simitçi, çocuklar… oda, erken saatler. Simitçi annenin yardımıyla giyinmekte)
Anne: Haydi oğlum biraz çabuk ol. Herkesten erken varmalısın fırına, simitleri alıp dönmelisin. Kimse simit simiiit demeden sen simitleri satmalısın.
Simitçi: Anne bugün simit satmasam olmaz mı?
Anne: Olmaz oğlum, bu eve harçlık gerek, sen olmaz dersen kim kazanacak?
Simitçi: Anne ödevim var, bu sabah ödeve çalışsam?
Anne: Başka zaman çalışırsın oğlum.
Simitçi. Anne, önemli.
Anne. Nasıl bir ödev bu?
Simitçi: 23 Nisan ödevi Anne. 23 Nisan geliyor, okulda tören yapılacak, şiir okuyacağız, oyun oynayacağız.
Anne: Şiir değil mi oğlum, hemen ezberlersin.
Simitçi: Bu şiir başka şiire benzemiyor. Ezberlenip oynanacak. (İzleyicilere döner, hareketle.) İşte bak şöyle; 23 Nisan/ Olunca bayram/ Seviniyor insan…
Anne: Tek başına mı?
Simitçi: Yok anne arkadaşlarla oynayacağız.
Anne: Çok güzel, sevindim. Bu bayram güzel olacak.
Simitçi: Öğretmen ezberleyin, 23 Nisan’a hazırlayın dedi.
Anne: Çok iyi., çok iyi.
Simitçi: Bu bayram bizim bayramımız, hepimizin bayramı. Atatürk hediye etmiş bize. İlk çocuk bayramı bizde yapılmış. Dünya ülkelerinin çocukları bize geliyor.
Anne: Evet çocuğum geçen yıl televizyondan izlemiştik. Çocuklar bize alışmışlar. Biz de onlara. Ne gösterişli oyunlar oynamışlardı…
Simitçi: Haklısın anne. Şimdi ne yapacağım?
Anne: (Biraz düşünür) Sen şimdi tepsiyi al, doğru fırına git. Simitleri al sat!
Simitçi: Peki anne; ne zaman ödeve çalışacağım?
Anne: Akşama arkadaşlarını çağır, onlar da gelsinler. Birlikte çalışırsınız, iyi olur.
(2. TABLO: Sabah olmakta…)
Simitçi: (Sokakta) Simit simiiit, sıcak bunlar. Erkenden kalkarım/ Fırına giderim/ Simitler alırım/ Simitler satarım/ Simit simiiit/ Sıcak bunlar. (…)
Simitçi: (Koşarak gelir) Taze bunlar, el yakmazsa para almıyorum.
Anne: (Bir tane simit alır, çocuğuna verir.)
Anne: (Simiti paylaştırır) Bununla idare edin.
(3.TABLO: Çalışma masası, duvarlarda resimler)
Simitçi: (İçeri girer.) Bugün ne çok çalıştık. Çalışmak iyidir, çalışan kazanır. (Neşelenir. Şarkı söyler) : “Okul açılan yere/ Yazı yazılan yere/ Canım kurban can kurban/ Öğrenci gelen yere” (…)
Anne: (İçeri girer) Ne güzel söylüyorsun! Bugün mü öğrendin bu şarkıyı?
Simitçi: Evet anne, güzel değil mi?
Anne: Çok güzel
(4. TABLO: (Atatürk fotoğrafı, bayraklar, Türkiye haritası anne, çocuklar, katılımcılar...)
Anne: Ben Anadolu
Çocuklar: (Koro) Ben güneyli! Ben İzmirli! Ben Samsunlu. Ben baştan başa Türkiye.
Simitçi: Açıldı TBMM, kovduk düşmanı.
Koro: Cumhuriyet kuruldu. Atatürk Ankara’da, yenilikler yaptı...
Simitçi: Yazı devrimi, şapka devrimi, hukuk devrimi yapıldı, çok eşliliğe son, kadınlara seçme seçilme hakkı verildi. Demokrasi geldi.
Koro: (El ele tutuşurlar.) 23 Nisan/ Olunca bayram/ Seviniyor insan/ Bayram yapalım bayram/ Dünyada ilk çocuk bayramı/ Bizim bayram/ Geliyor dünya çocukları/ Bayram yapalım bayram/ Sevinelim, sevinelim/ 23 Nisan/ Olunca bayram/ Seviniyor insan/ Kutlu olsun, kutlu olsun 23 Nisan (Bu bölüm tekrarlanır)
PERDE KAPANIR.
(*).Dört Oyun-(özet)M. Demirel Babacanoğlu; MEB y. 1998, Ank.