"4 Ocak 1922 günü Fransızlar yoktu Çukurova´da artık. Çukurova silkindi. Çukurova arındı düşmandan; Artık kuşlar ötebilirdi kaygısız…

5 Ocak günü yağmur yağıyordu. Yıkanıyordu Çukurova Fransızların kirlerinden…Günlerdir Adana terzilerinin diktiği koca bayrak alındı Vilayet Konağından, mahalle mahalle, cadde cadde, sokak sokak koşarak gezdirdi gençler…
Halk hınca hınç doldurmuştu Büyüksaat çevresini, herkes gençleri ve bayrağı alkışlıyordu.Koca bayrak Ulucami ile Büyüksaat Kulesi arasına asıldı. Büyüksaat çıldırdı sevinçten. Büyüksaat saat başı bayrak bayrak diye çaldı, Arif Nihat Asya´nın yazdığı Bayrak şiiri.
Büyük tören şimdiki Reşatbey Mahallesi´nin bulunduğu yerde yapılacaktı. O yıllar burası boştu ve kumluktu. Yağmur yağıyordu, halk yağmura aldırmıyordu, dolaşıyordu kumluk alanda. Tören ikindileyin başladı. Askerler, resmi görevliler, halk oradaydı. Çeteler, Sakarya´da, Dumlupınar´da savaştaydılar, bir görselerdi Beşocağı!
Muhittin Paşa törenin başındaydı. Selamladı halkı, halk da onu. Ah bir de çeteler, görseydi düşmanın nasıl kaçtığını? Çeteler Dumlupınar´daydı.
Beşocak bayramdı, Adana´nın kurtuluş bayramı, davullar çalıyor, halaylar çekiliyordu, coşuyordu halk; dağ, taş bir daha görmek istemiyordu düşmanının yüzünü.
Kurtulmuştu Çukurova bütün bütüne düşmandan.”
Mehmet Demirel Babacanoğlu 358 sayfadan oluşan “Altın Yeleli Paşa” adlı kitabının sonlarına doğru 96 yıl önceki bugünü böyle anlatmıştı. Beni 4 Ocak günü evine davet etti ve kitabı hediye etti. Teşekkür ettim.
Bugün de 5 Ocak. 96 yıl önceki gibi hava yağmurlu.
Benim rahmetli amcam her ulusal bayramda olduğu gibi 5 Ocak günü de Ceyhan´nın Gümürdülü Köyünden törenleri izlemeye giderdi. O coşkuyu yaşar gelir ve bizlere anlatırdı.
Şimdi ise öyle mi?
Ben de dahil herkesin elinde bir cep telefonu çetleşme peşindeyiz. Bugün çocuklarımıza, gençlerimize 5 Ocak´ı anlatamazsınız. Dinlemezler, sıkılırlar.
Bizler de onları sıkmamalıyız.
Savaş dönemi geride kaldı. Geçmişi bilmeliyiz ama şovenizme kaçmadan, herkese sevgi ile bakmalıyız. Düşmanlıklar yok olmalı artık. Atatürk´ümüzün de söylediği gibi “Yurtta Sulh, Cihanda Sulh!” demeliyiz.
Düşmanı bile bağrımıza basabilecek olgunluğa erişmeliyiz.
Geçmişe takılı kalıp, savaş çığırtkanlıkları yapıp naralar atarak bir yere varılamaz. Artık, tüm insanlar kardeştir demeliyiz.