Derneğin Kongresi 28 Nisan Günü Dernek Binasında yapıldı. Daha doğrusu yapılamadı, yarım kaldı. Nedenini biraz sonra anlatacağım.

Derneğin bütün kongrelerini 1990 lı yıllardan beri takip ederim. Ve izlenimlerimi, gördüğüm yanlışlıkları ve takdire şayan gelişmeleri yazdığım yazılarda değerlendiririm.

Ne ki, eleştirilerinizde ne kadar haklı olursanız olun, yanlışları söylemek yönetim kademesindekilerin hoşuna gitmez. Her kongreden sonra biraz daha husumet ve düşman ( bu kelimeyi kullanmak istemem ama başka bir ifade tarzı bulamadım) kazanırım. Ama ben, doğru söylemeye yapım gereği devam ederim. Doğru söyleyeni, dokuz köyden kovsalar da onuncu köyün beni beklediğini bilirim.

Bu kongrede de gördüğüm ve hepimizin görmesi gereken yanlışları – gelecek kongrelerde yaşanmaması dileğiyle- paylaşmak istiyorum.

Divan Başkanlığı teşkil edilirken İlyas Karabulut, Bayram Merdan ve Ahmet Özen’in isimleri okundu ve oylamaya sunuldu. Oysa Divan teşkili için birkaç üyenin yazılı teklifi alınmalı, başka teklif olup olmadığı sorulmalı, ondan sonra Genel Kurulun onayına sunulmalıydı.

Divan Heyeti yerini aldıktan sonra Divan Başkanı İlyas Karabulut, gündem maddelerini okudu ama gündemi takip etmedi. İlk olarak “Efsane Başkan” anonsuyla Sayın Aytaç Durak’a konuşma yapmak üzere mikrofonu verdi.

       Aslında konuşmacılara söz vermeden önce Divan Başkanının “ Burası bir Yardımlaşma ve Dayanışma Derneğinin kongresi. Burada her görüşten, her siyasi partiden hemşehrilerimiz var. Bu hassasiyeti gözeterek siyasi konulara girmeden arkadaşlarımızın konuşma yapmasını rica ediyorum” şeklinde bir ön uyarıda bulunması gerekirdi. Bulunmadı.

Böyle bir yol takip etmedi. Sayın Durak, önce Dernek Binasının Derneğe nasıl tahsis edildiğini anlattı, doğrusu herkes bilgi sahibi oldu. Ardından 24 Haziran Seçimleri konusuna girdi ve önce Adalet ve Kalkınma Partisinin Milletvekili aday adaylarını küstürdü, onlar toplantıyı terk ettiler.

Divan Başkanı, bu protestoyu görmedi veya algılayamadı, konuşmacıyı uyarmadı. Sayın Durak da sanırım bunun farkında olmadı ve bu kez Milliyetçi Hareket Partisi Genel Başkanı Devlet Bahçeli hakkında kendisine yakışmayan bir üslup ile hitapda bulundu….

Ve tabiri caizse “dananın kuyruğu koptu” o anda.

MHPliler, çeşitli yerlerden sahneye doğru yürüdüler, konuşmacıyı sözlü ve fiili olarak protesto ettiler. Hatta bazıları ağza alınmayacak küfürlü kelimelerle hakarette bulundular. Bu kargaşada sakinliğini koruyan ve yanındaki arkadaşlarını durdurmaya çalışan Mustafa Akkuş’u takdirle izledim. Bir hemşehri olarak kendisini tebrik ediyorum. Daha da büyümesi olasılığı olan bir kargaşayı ve kavgayı sağduyuyla önlemek için çaba sarfettiği için…

Bu şehirde 5 dönem Belediye Başkanlığını hemşehrilerinin büyük destekleriyle kazanan Sayın Aytaç Durak, toplantıya katılanların hassasiyetini gözetmeden siyasi konulara girmesi ve hatta kendisine yakışmayan sözler sarfetmesi asla ve asla yakışmadı. Üzücü bir durum. Herkesin bir büyüğü olarak takdir ettiği Sayın Durak’ın böyle bir zor durumda kalmasını asla ve asla istemezdik ama “dilin kemiği yok” . İşte doğaçlama konuşmalarda bazen böyle yol kazaları oluyor ve telafisi de zor oluyor. Keşke Divan Başkanı, vaktinde müdahale edebilseydi.

Sonra MHP li arkadaşların nezaket ve saygı sınırlarını aşan tepki ve davranışları hiç hoş değildi. Anlıyorum Parti Genel Başkanına küçük düşürücü hitabı protesto konusunda bence haklıydılar ama karşılığını, hakaret ve ağıza alınmayacak küfürlerle vermemeliydiler. Orada bayan hemşehrilerimiz de vardı. Kaldı ki, toplantı yaptığımız Dernek Binasını anahtar teslimi yapıp Derneğe veren bir Belediye Başkanımızdı Sayın Aytaç Durak. Saygı ve vefa duygusu ayaklar altına alındı.

Yaşanan bu gerginliğin ardından yine Divan, bir başka hataya daha imza attı. Gündem maddesinin “Dilek ve Temenniler” bölümünü Genel Kurulun onayına sunmadan kendince değiştirdi ve öne aldı. Bu bölümde de kimseye söz vermeden faaliyet ve denetim raporlarının okunmasını istedi.

 Burada da Karaisalılılar Derneği adına bir ilk yaşandı.

Derneğin Faaliyet Raporu okunmadı, yoktu arkadaşlar. İki yıllık süre zarfında derneğin hiçbir faaliyeti olmamış demek ki. Doktor Uğur Ünaldı, eline tutuşturulan Denetim raporunu okudu. Ve okunur okunmaz, Divan Başkanı, ibrasını istedi Genel Kuruldan. “Kabul edilmiştir” dedi.

Aslında ibradan önce, varsa söz almak isteyenleri, eleştiri veya takdir konusunda konuşturması gerekirdi. İtiraz ettim ve faaliyet hakkında konuşmak istediğimi Divan Başkanından talep ettim ama bana söz vermedi ve toplantıyı bitirdiğini açıkladı.

Oysa bana söz vermiş olsaydı, öncelikle Derneğin kurucularından ve başkanlarından hayata veda etmiş olanları rahmetle anacak, yaşayan kurucu ve başkanlara uzun ömürler dileyecek, bugüne kadar gerek başkan ve gerekse yönetim kurulu üyesi olarak görev yapanlara teşekkür edecek ve de yeni seçilecek arkadaşlarımıza başarılar dileyecektim.

Dernek üyeliğinden ihraç edildiğimi öğrenmiştim. Ancak bana ne bir tebligat gelmişti ihracıma dair, ne de benden aidat veya savunma istenmişti. Yönetim Kurulu Kararı var mıydı, yoksa Başkan olan kişi, kendi kafasına göre mi böyle bir karar almıştı? Malumunuz, Türkiye’de “her şeyi ben bilirimin” zirve yaptığı bir tek adamlık anlayışı revaçta. Dernek Başkanı da bu havalara girerek böyle bir karar almış mıydı? Dernekler Yasasına ve Tüzüğe uygun olmayan bu işlemin hesabının burada verilmesini isteyecektim.

Benim ihracıma imza atanların, daha böyle bir Derneğin olup olmadığından belki haberleri bile yok iken, biz Dernek faaliyetlerinin içindeydik. Devlet Memuru olduğum için Dernek Yönetiminde görev alamıyordum ama Rahmetli Hasan Hüseyin Çulhaoğlu ve Rahmetli Selahattin Baysal Başkan ile 1992-1993 dönemlerinde aylık KARAİSALI Dergisini yayınlıyorduk.

Derginin Sahibi Dernek adına Selahattin BAYSAL, Yazı İşleri Müdürü Hasan Hüseyin ÇULHAOĞLU ve Genel Yayın Yönetmeni (Editör) Oğuz Adem SELÇUK olarak kültürümüze hizmet ediyor, Karaisalı’yı basın ile tanıştırıp, tanıtımını yapıyorduk.

Hemen ardından da “Bugüne kadar sebebi ne olursa olsun (yüz kızartıcı suçlar hariç) ihraç edilen üyelerin yeniden Derneğe üyeliklerinin iadesi kararının Genel Kurulda görüşülüp kabul edilmesi doğrultusunda oylama yapılmasını” Divan Heyetinden  talep edecektim.

Anlayacağınız, Karaisalılılar Derneğinde Karaisalılar konuşturulmadı. Aytaç Durak’ın kargaşaya sebep olan konuşmasından sonra sadece Seyhan Belediye Başkanı Zeydan Karalar konuşturuldu.

Oysa orada AKP den, MHP den ve İYİ Partiden Milletvekili aday adayları hemşehrilerimiz vardı. Günlük politikaya girmeden onların da kendilerini hemşehrilerine tanıtma, anlatma imkanı sunulmalıydı. Onlar, hem kendilerini ifade ederler ve hem de bizler, daha yakından tanıma fırsat elde etmiş olurduk.

Bu yazıya başlarken  “Derneğin Kongresi 28 Nisan Günü Dernek Binasında yapıldı. Daha doğrusu yapılamadı, yarım kaldı. Nedenini biraz sonra anlatacağım” demiştim.

Şimdi o noktaya geldim. Evet, aslında Kongre gerçekten yarım kaldı. Çünkü gündemin bir maddesi daha vardı ve Genel Kurulun onayına sunulması isteniyordu. Bu maddeyi Genel Kurulun onayına sunmadan kapattı toplantıyı Divan Başkanı. Ben yine o noktada itirazda bulundum. “Yanlış yapıyorsunuz, gündem maddelerinin tamamını görüşmeden kongreyi kapatamazsınız” dedim ama dinleyen olmadı.

Ve böylece bir kongre daha, eksikleriyle- tartışmalarıyla sona erdi. Ben de, yanlışları söyleyerek, doğrusunu söylemeye çalışarak bir kez daha beni sevmeyenlerin sayısını artırmış oldum. Gam değil. “Haksızlık karşısında susan, dilsiz şeytandır” diyor Sevgili Yalvacım…

Dernek, hepimizin, her şeye rağmen yeni seçilen arkadaşlarımıza başarılar diliyorum. Umuyor ve inanıyorum ki, Karaisalı coğrafyasına, Kültürüne ve İnsanlarımıza hayırlı hizmetler etme noktasında özveride bulunurlar.