Aşık Feymani’nin asıl adı Osman Taşkaya, Osmaniye-Kadirli-Azaplı Köyü’nde yaşamaktadır. Avşar kökenlidir. Denebilir ki Avşarlar doğuştan aşıktırlar. “Ağaçlar kalem olsa, denizler mürekkep, yazılmaz benim derdim” derler! Aşık Feymani’nin de derdi az değil…

Onunla 1985 Feke Karacaoğlan Şenliği’nde tanışmıştık. “Gönül” adlı bir şiirini, Yeni Adana gazetesinde (28.09.1985) yayınlamıştım.

“GÖNÜL- Yakma gönül binasını/ Örmesi pek kolay değil/ Kalbe şefkat cilasını/ Sürmesi pek kolay değil// Biz etmezsek lütfu kahrı/ Bal edemek acı zehri/ Kapısızdır sevgi şehri/ Girmesi pek kolay değil// Gaflete düşmekten sakın/ Etrafa iyi bakın/ Hak sana senden de yakın/ Görmesi pek kolay değil// Kim terk etmez dünyaları/ Göremezmiş hak didarı/ Kamil mürşide ikrarı/ Vermesi pek kolay değil// Feymani kul hak mirası/ Yakışır mı yüz karası/ Derin olur dil yarası/ Sarması pek kolay değil”

Şenlik, Kadirli Eğitim Kültür Vakfı’nda başladı. Yanımda şair yazar Ahmet Dokuzoğlu var. Onun yayınlanmış şiirleri öyküleri bulunmaktadır. Son yayınlanan Kadirli’yi anlatan Çukurağalı romanını öneririm.

Vakıf Başkanı İbrahim Baysan açış konuşmasını yapıyor. İlkin düzensizlikten söz ediyor. Niye verilen sözde durulmaz, niye vaktinde gelinmez… diye.

Şair Yazar, Ed. Öğ. Ali Kocaman söz alıyor. Onun “Seferberlik ve Kurtuluş Savaşından Hatıralar” diye bir kitabını okumuştum. Yemen’e, Arabistan’a giden askerlerimizin sıkıntılarını, ölümlerini anlatıyordu.. Burada da aşığın özelliklerini, şiirlerini anlattı. Aşığın şiirlerinden birkaç örnek okudu.

Aşık Medeni, Mehmet Doğan, Mustafa Kesnek, Mehmet Köse, Celil Çınkır kendi şiirlerinden ve aşığın şiirlerinden okudular…

Aşığın oğlu Serdarhan babası için yumuşak huylu, bizi azarlamaz, dövmezdi diye söze başladı. Birinde para istemiştim, parayı verirken oğlum öğrendim kumara başlamışsın deyince çok etkilendim, bir daha kahvenin önünden geçmedim diye ekledi. Kıt kanat gelirleriyle bizi okuttu…

Aşık Feymani, hakkındaki konuşmaları, “Bu ben miyim?” diye değerlendirdi. Söze, saza babasının özendirdiğini belirtti. Şiirlerinden okudu.

Ahu Gözlüm’den bir alıntı:

“Ahu gözlüm tut elimden/ Vazgeçmeden emelimden/ Aşkın beni temelinden/ Yıkmadan gel, yakmadan gel// Derde salmadan başımı/ Noksan etmeden işimi/ Damla damla göz

yaşımı dökmeden gel, akmadan gel/…/ Feymaniyem kaçma benden/ Gönül usanmadı senden/ Ecel tatlı canı tenden/ Çekmeden gel, çıkmadan gel”

Hüseyin Kabasakal Parkı’ndayız. Açış konuşmasını Belediye Kültür Md. Hakkı Semerci yaptı. Ardından Belediye Başkanı Ömer Tarhan konuştu. Kültüre, sanata önem verdiklerini, Aşık Feymani şenliğinin 9.’sunu gerçekleştirdiklerini söyledi.

Aşıklardan Hasan Fındık, Ahmet Ödül, Murtaza Çolakça, Sadık Suna şiirlerini okudular.

Sonra da Hakkı Tanrıkulu, Aşık Eyyubi sahneye geldiler.

“Enginli yüksekli dağlar/ Şu benim ömrüme nasıl benziyor” diyerek sürdürdüler saz çalmayı. Eyyubi de Kopyalayın Sabancı’yı kopyalayın, zengin dolsun memleket, hoplayın, toplayın, baltalayın… anlamında şeyler söyledi.

Feymani umut kesmem senden diyor. Kesilir mi umut! Umutla yaşar insan, dağ taş, kuş, börtü böcek… Okuyalım umudunu:

“Beni çölden çöle atsan/ Yine senden umut kesmem/ Garipler içine katsan/ Yine senden umut kesmem// Ömrümüz belli kafeste/ Daima kulağım seste/ Can çıkarken son nefeste/ Yine senden umut kesmem/…/ Feymani’nin tapusunda/ Sen gizlisin kapısında/ Cehennemin kapısında/ Yine senden umut kesmem”

Haydi bakalım umutla kalın!