Karaisalı’da Yeşillim, Adana’da Üç Ayak ve Ankara’da “Fidayda” oynamayı bazı okurlarımız yazıldığı gibi düz anlarken bir kesim ise mecazi anlamını bulmuş bile.

Bu kez kazanımızın altına odunu Ankara’da Fidayda ya da Hüdayda ayak oyununu çok iyi bilen bir attı. Uzun uzun sohbet ettik.

Karaisalı’da siyaset yapmak isteyenler öncelikle ilçedeki siyasetin inceliklerini (puştluklarını) çok iyi bilmeleri gerekir. Aynen Yeşillim de olduğu gibi. İki elin parmakları havada, birbirinin içine geçirip parmaklardan şakkada, şukkada ses çıkarırken, göbek ve kalçaları bir sağa bir sola kıvırmak ve hemen akabinde karşısındaki kişiyle de kalçaları tokuşturmak maharet ister. Ben şahsen yapamam. Ama bizim Karaisalı’da siyasetçilerimiz bunu pekala becerebiliyorlar. Zeka meselesi. Yılan gibi kıvrak olmak lazım. Eski bir belediye başkanımız ise o da benim gibiydi, zavallım. Bırakın ilçede oynamayı Ankara’ya 1 kg. salça bile götüremezdi.

-“Ankara’daki Karaisalılılar olarak bir de bizim gözümüzle bakın olaya” diyor. “Ankara’dan Karaisalı nasıl görünüyor, onu da yazın” diyor. Sordum tabi ki:

-Ankara’dan Karaisalı nasıl görünüyor?

-“Ankara’dan, Karaisalı bizim için çok önemlidir.”

- “Siyaset vazgeçilmez bir değerdir.”

-“Ankara’da siyaset yapmadan hizmet alamazsın.”

İlk, orta ve liseyi (imam hatip) Karaisalı’da okumuş. Üniversiteyi Karaisalı’da olmadığı için dışarıda okumuş tabi ki. Gerek okurken, gerek iş yaşamı sırasında sık sık ilçeye gelmiş, köyüne gitmiş. Şalvarı ayağına geçirmiş, babasının tarlasına gitmiş, ter dökmüş. Anasının pişirdiği peynirli sıkmaları yemiş. Vakit bulunca köyünün kahvehanesine geçmiş, büyüklerinin ellerinden, küçüklerinin gözlerinde öpmüş, arkadaşları ile çayını yudumlamış. Ankara’da olması hasebiyle de TBMM ile de yakın olmuş, danışmanlıklar vs. ve devlette görev almalar hep birikim olmuş kendisine. İşte bu birikimlerini ilçeye harcamak için kendisini hazır hissediyor. İlçeye vefa borcunu ödemek istiyor. Kısacası aday adayı olmak istiyor. Aday olup, seçimi kazanmak istiyor. Bana göre ehliyet ve liyakat sahibidir.

Amma velakin…

Karaisalı seçmeni,  bu arkadaşımız gibi kendini geliştirmiş, Ankara’da tuttuğunu koparacak bir başkan ister mi? Bütün mesele burada. Böylesine donanımlı arkadaşlarımıza “ithal” gözüyle bakarlar mı? İlçede oturmayanlara, Ankara’da yaşayanlara seçmenimiz ne derece sıcak olurlar bilemeyiz. Ankara’da Hüdayda oynamak da yetmiyor. Mutlaka ilçede Yeşillim ayak oyununu da bilmek gerekiyor.

Hatta Adana Üç Ayağı denilen ayak oyunlarını da bilmek lazım. Aday olacağın partinin il başkanına, milletvekillerine de yakın olmak, onlara en seri şekilde nasıl ulaşılacağını bilmek de bu işin içerisinde. İlgili komisyonlarda sorguya çekilmeye hazır olmak da var işin içinde.

En önemlisi de partiye yapacağın bağış da önemli. Belki de en önemlisi. Yaptığın bu bağışı “çıkarmak” için de “çalmak” gerekir değil mi? Onu da nasıl yapılacağını da bilmek gerekli.

“Yedirmem” dersen aday olur musun?

“Yemedim, yedirmedim” dersen bir dönemlik başkansın. Yersen, adama tek başına yedirmezler, yedirirsin de. Bu böyle gelmiş, böyle gider Karaisalı’da.

Ankara’daki bu değerli arkadaşımızın da son söz olarak söylediği gibi:

-          “Allah hayırlısını versin.”