Ozanlık geleneği, Türkistan Coğrafyasından Anadolu’ya getirdiğimiz, yeni yerleşilen yurdun dağını-ovasını, ırmağını-deresini, yaylasını-sehilini içine kattığımız bazen Aşık, bazan Şair ve bazen da Ozan dediğimiz gönül ve dil ehlinin Türk Halk Edebiyatına kazandırdığı bir güzel gelenektir.

        Bu yolda ömür tüketen, çile çeken, bedel ödeyen, haksızlık ve yanlışlık karşısında susmayan ve en gür sesiyle haykıran Ozan Arif, tıpkı Köroğlu gibi, Dadaloğlu gibi, Pir Sultan Abdal gibi çağımızda sessizlerin, kimsesizlerin sesi olmuştur.

        Bu yürekli, pos bıyıklı, eli sazlı, dili türkülü adamın arkasından bir şair olarak kendi yürek duvarlarımdan aşırdığım duygularımı Türkçemizin kadim sözcüğü olan ama günümüzde daha çok ağıt olarak dillendirdiğimiz bir sagu yazdım. Umarım ki, benim bu dizelerimi Yüce Tanrım onun ruhuna fısıldamıştır. Ruhu şad olsun.            

 OZAN ARİF SAGUSU

Onüç Şubatı gösterirken takvimler

Mevsim kış,  hava ayazdı.

Samsun’da güneş, Balgat’ta beton

Ve Erciyes’te yetim kalan kar üşüdü.

Bir şimşek çakarcasına bir kara haber

Dalga dalga yayıldı Türklük üstüne

Ozan Arif Hakka yürüdü bre eyyy!....

Kavgayla, sürgünle geçen yetmiş yıllık bir ömür

Sayfası tükenmiş bir defter gibi kapandı

Tellerinden gözyaşı dökülen bir saz kaldı duvarda,

Samsun’un denizi mavi, dağları beyazdı,

Bükülmeyen bir bilek, susmayan bir dil,

Ve kırılmayan bir kalem, nokta koydu zamana.

Bütün sesler sustuğunda Arif susmadı,

Korkakların korkusuna kulak asmadı.

Baş eğmedi başlıya, diz çökmedi güçlüye

Dilinden dökülenler şiir oldu, elindeydi hep sazı.

Türkün olduğu her yerde türkü söyledi.

Ne ayazlar yedi, ne rüzgârlar gördü

Dik durdu, dik yürüdü, yıkılmadı

İnandığı gibi yaşadı, inandığını haykırdı.

Gün döndü, devran döndü, ötelerin ötesi

Yücelerin yücesinden bir davet geldi.

Çağrıya uyup gitti sevenlerini boynu bükük bırakıp

Salonlar kimsesiz kaldı, buruk kaldı yürekler,

Ülkücüydü, türkücüydü, adam gibi adamdı

Ve…Ozan Arif Hakka yürüdü bre eyyy!

Uçmağ olsun mekanı, duamızdır Allah'a

Arif gibi bir ozan, gelir mi ola bir daha?...

                                    19 Şubat 2019

                            Oğuz Adem SELÇUK