Memleket sevgisi insanların fitratında vardır.Onun için "doğduğun yer mi,doyduğun yer mi", diye sorarlar adama.Elbette doyduğumuz yer ilk etapta ağır basıyor gibi gelsede; "tilkinin dönüp dolaşıp geleceği yer kürkçü dükkanıdır",derler.

"Bülbülü altın kafese koymuşlar illa vatan, illa vatan"demiş.

Türkülerimiz "gönül,gurbet ile gitme, ya dönülür; ya dönülmez" diyen sıla ve gurbeti anlatan nağmelerle doludur.

Ancak bir yeri sevmek ayrı;o yerde büyüyüp her türlü havasını içerisinde hissetmek ayrı bir şeydir.Bu memleketin sevdalıları; yinede bu memleketin kuru ekmeğini yiyenler,ayazında üşüyenlerdir.Maddi anlamda kullanmak, manevi anlamda kullanmak, çevre amaçlı kullanmak;isim olarak kullanmak, hepsinin elinden gittiği anda şuculuk veya buculuk unutulur;yani Karaisalıcılık unutulur.Yine o gariban dolgu malzemesi olan hemşehrilerin, senin düğününü şenlendirir, cenazene anlam katar.Karşılıksız sevebilmek; memleketçilik yapmaktır.Köşe olacaksın,şöhret olacaksınama, memlekette kapısını vurmadan girebileceğin beş tane ev yoktur; yok efendim ben memleket milliyetçisiyim;diyeceksin.Koltuğa oturuncaya kadar memleket milliyetçisi olacaksın, oturunca iş düşürürler diye boynunu göstermeyeceksin.Yok böyle üç kuruşa beş köfte.Paranın; insanları yönettiği sistemde;elbette menfaatler öne çıkar.Kültür, eğitim, anlayış, medeniyet birşey bekleme paradan puldan başka adamda.

Bu insanlar neler gördü neler.Oysa sizin kendinizden başkası aklınıza gelmez.

Emekli olduğunda veya para babası olduğunda bir bakın;saraydan sadaka çıkarmamışlardır.

Bütün bunlara yanlış diyenler bir tek aksi örnek gösteremezler. Rabbena; hep bana, anlayışı ile çalış çalış; makam,mevki,para pul belli kitlelerin elinde bulunsun.Siyasete bakıyorsun aynı, ticarete bakıyorsun aynı,menfaate bakıyorsun aynı.Hep "acaba yanılıyor muyum, hep acaba bu sefer şöyle olur mu" diye bekliyorsun;maalesef maalesef...

"Olduğu kadar,olmadığı kader"; demek istiyoruz,fakat bu kez adamlar senin kaderini yazıyor.Öyleyse merhum İnönü'nün dediği gibi "namuslular da namussuzlar kadar söz sahibi olmak istiyorlarsa" yeter artık söz milletindir demelidirler.

Mal, hep maldan yana,para, hep paradan yana, makam, hep makamdan tarafa gider; kuralıni değiştirmek gerekir; diyenler veya bu memleketi karşılıksız sevenler sıra sizde...

Birarayagelmek; üzüm yemek mi istiyoruz,yoksa birilerinin omzumuza basıp dayak yemek mi istiyoruz;bu tercihi yaparken titre ve kendine gel ,"sen de geçebilirsin anadan, yardan ,serden,senin de destanını okuyalım ezberden.Yoksa haberin yok mu taşıdığın değerden".....Sen bir murtçusun...

Bazı şeylerin kader olmadığını anlamak ve sizin kaderinizin insanoğlunun yazamayacağı gerçeğini bilmek gerekiyor artık.Hep birileri sizin hakkınızda karar vermesin.Gerçek kaderi sadece "O"yazar.

Bu ilçenin yazarı,çizeri ,düşünürü yabana atılmamalı.Paranın yapamayacağı çok şeyin olduğunu göz ardı etmeyelim.Aidiyet duygusu olan bilinçli kesim,bir lokomotif olmaya görsün; bak hele; ne vagonlar gelir ardı sıra; dolu dolu.

Birileri oturuyor kendi menfaatleri doğrultusunda plan program yapıyor, sonra dönüyor sizin için güzel bir reçete yazdım; diyor.Yazık bizde hemen inanıyoruz.Parayı ve zamanı iyi yönetecek,eğitimli ve deneyimli ekiplerin elinde birşeyler olmalı.......

Para ve koltuk;itibarın zirve yaptığı yerdir;güzel konuşturur, güzel koltuklara oturtur;velhasıl paran ve makamın kadar seversin memleketini ve paran ve makamın kadar milliyetçisindir memleketinin.Gözü kör olsun bu itin yemediğinin.