Kısa adı  (PRODOSS) olan Profesyonel Doğa ve Su Sporları Kulübü Başkanı Mehmet Yakut Bey beni aradı ve Karaisalı’nın Etekli Köyüne bir doğa gezisi düzenleyeceklerini, buranın benim köyüm olması nedeniyle de rehberlik yapmamı istedi. Prodoss’la 2011 yılında yine Keçi Kalesi’ne gitmiştik.

Bu köylere mahalle deniliyor ya, hiç tasvip etmiyorum. Ben yine köy demeye ve yazmaya devam edeceğim.

Önce muhtar Ahmet Akkuş’u aradım. Köydeki ve Keçi Kalesi’ndeki hava durumunu sordum, kar var mı, yok mu onu öğrendim. Köy içerisinde kar yoktu. Köyün üst tarafında 3 kilometre uzaklıkta Tereli yaylasında kar varmış. Keçi Kalesi’ne doğru karın daha fazla olduğunu söyledi. Tarih konusunda sözleştik.

Pazar sabahı araçlarımıza bindik. Yola çıktık. Önce  Karaisalı’nın güzel mesire yerlerinden bir olan Dokuzoluk’ta kahvaltımızı yaptıktan sonra tekrar yola koyulduk. Köyün içerisinde geçip Tereli yaylasına gidecektik. Ama muhtar yolda bizi aradı, 15-20 dakika içindeorada olacağımızı  ve direkt Tereli Yaylasına gideceğimizi, yürüyüş sonrası köye ineceğimiz söyleyince, bizleri ısrarla köyde durmamızı istedi ve andız pekmezi ikram edeceğini, pekmezi içmeden gitmemiz gerektiğini ifade etti. Başkan Mehmet Yakut “tamam” dedi. Köye vardık,  muhtar Ahmet Akkuş bizi karşıladı. Kahvehaneye girdik. Sıcak soba başında herkese birer bardak andız pekmezi verdiler. İçtik. Teşekkür ettik. Geziye katılan doğaseverler arasında daha andız pekmezini bilmeyenler, bugüne kadar tatmamış olanlar vardı. Diyabetli hastaların gönül rahatlığı ile yediği pekmezden içtik. İçimiz ısındı.

Tekrar araçlara bindik. Muhtar Ahmet Akkuş bize köyden Duran Ali Günal’ı da yanımıza rehber olarak verdi. 10 dakika sonra Tereli Yaylasına vardık. Yayla girişinde indik. Her taraf kar kaplıydı. Mehmet Yakut’un kısa konuşmasından sonra yürüyüş başladı. Karda yürümek gerçekten zordu. 50 santime varan karda özellikle ben çok zorlandım. Daha önce yaz aylarında 3 kez gittiğim Keçi Kalesi’nin karlı yolu beni çok yordu. En geride kaldım. Prodoss’ta her yürüyüşte bir öncü, bir ortacı bir de artçı görevli olur. Öncü Mehmet Yakut idi. Artçı arkadaş Burak da benimle beraber yürüdü. Keçi Kalesi’ne varıldı ama yoğun kar nedeniyle dağa tırmanmaktan vazgeçildi. Fotoğraflar çekildi. Kısa bir dinlenmeden sonra tekrar yürüyüş başladı. Bir yarım ay çizilerek yaklaşık toplamda 9 kilometrelik ve 5 saat süren yürüyüşten sonra köye indik.

Muhtarın bize ikram ettiği kahvehaneye geldik.  Sabah içtiğimiz andız pekmezini çok beğenmiştik. Dönüşte satın almak için 15 kilo sipariş vermiştik. Her biri 1 kilogramlık şişeler konulmuş pekmezler hazırdı.

Herkes yemeğini yedi, çaylarını, kahvelerini içtiler. Bu arada köylülerle kaynaşma sağlandı. Doğaseverler pekmezlerden satın aldı.

Baharda tekrar gelme sözü verdik. Köyde arıcılık yapan Ahmet Şahin de bir sonraki gezimizde kendi ürettiği halis baldan ikram edeceğini, isteyenlere de satış yapabileceğini söyledi.

Muhtar Ahmet Akkuş, köyünün yaylası, balı, andız pekmezi ve Keçi Kalesi ile daha çok tanınmaya ihtiyacı bulunduğunu belirterek, Prodoss’a ve doğaseverlere teşekkür etti. Muhtar Akkuş, Sonbahar’da ilk kez bir Andız Festivali düzenleyeceklerini, festivalde andız pekmezinin yapılışını davetlilere göstereceklerini, bu konuda Karaisalı Belediyesi ile görüştüklerini söyledi. Bu festivale şimdiden tüm Prodoss üyelerini ve diğer doğaseverleri ve Adanalıları davet etti. Bizler de gelme sözü verdik tabi.

Tekrar yola düştük. Araçlarla Karaisalı içinde bir tatlıcı dükkanında durduk. Burada tatlılar yendi, çaylar içildi.

Adana’ya vardığımızda saat 18.00 olmuştu.

Sonuç olarak şunu söylemek isterim; Adanamız doğasıyla, tarihiyle, kültürü ile gerçekten hayran olunacak bir yer.  Adana’da daha keşfedilmemiş birçok yöremiz var.

Doğaseverlerin Etekli Köyüne gitmesi, Keçi Kalesi’ne yürümesi basit bir şeymiş gelebilir bazı insanlara. İnsanlar oraya gidince başta yöredeki vatandaşların, esnafın ekonomilerine ya direkt ya da dolaylı şekilde katkıları oluyor. Yöreyi tanıyıp, oranın kültürünü öğreniyorlar. Az önce de değindiğim gibi daha andızı duymayan, pekmezini bilmeyen ve içmeyen insanlarımız vardı.  İşte onlar andız pekmezi ile tanıştılar.

Gece Mehmet Yakut’tan bir mesaj aldım. Mesajın sonunda Yakut şunları paylaştı:

“Doğaseverler çok güzel bir gün geçirdi. Yaylada köy muhtarı ve yayla halkının sabah bizleri Andız pekmezi ile karşılaması ve yürüyüş sonrası misafirperverliği bizleri çok mutlu etti. Keçi Kalesi’nin turizme kazandırılması gerekir, oldukça sarp ve ilginç bir yapıya sahip kale manzarası ile dört bir yana hakim olması çok ilgi çeker. Çok güzel ve özel bir geçirmemizi sağlayan Etekli Köyü Muhtarı Ahmet Akkuş ve rehberimiz Vahit Şahin beye çok teşekkür ederiz."

Asıl ben teşekkür ederim sevgili Yakut ve doğaseverler.