Koronavirüsten korunmak için vücudun direncini korumak ve kollamak istiyorsak; bağışıklık sistemimizi kuvvetlendirmemiz gerekiyor; çeşitli vitaminler ve doğal ürünler alarak.

Peki ya toplumsal direncimizi sağlam tutabilmek için ne yapmalıyız.? Elbette KÜLTÜREL BAĞIŞIKLIK SİSTEMİMİZİ KUVVETLENDİRMELİYİZ.Nasıl mı..? Kültür; tarihsel ve toplumsal gelişme içerisinde yaratılan her türlü değerlerle bunları kullanmada, sonraki kuşaklara iletmede kullanılan, insanın doğal ve toplumsal çevresine egemenliğinin ölçüsünü gösteren araçların tümü olduğunu ve kültürün  sosyal ve toplumsal yaşamımızın çok önemli bir yönü olduğunu unutturmamalıyız.... Kültür maddi ve manevi öğeleriyle birlikte, bizi bir toplum olarak bir arada tutan şeylerdir.

Biz Osmanlı bakiyesi bir toplum olduğumuz için; yetmişikiuçuk milletin kalıntılarından içimizde hala kalıntı virüscükler var.Hal böyle olunca elbette belli yerlerden emir alan,dışa bağımlı emirerleri; görevlerini yerine getirmeye çalışacaklar. Karşı olmak, kabullenmemek veya muhalefet etmek; insan olarak doğamızda  var, ancak bizim "gevreğini içine bükmek" gibi bir kültürümüzde var.

Devlet ebed müddet anlayışı, genlerine yerleşmemiş parazitler, virüs bile olamamışken, görevlerini yerine getirmeye uğraşırken bizlerin; "bir olmak, iri olmak ve diri olmak" anlayışı ile yeni dünya düzeninde yerimizi alacağımız ideal düşüncesiyle; kültürel bağışıklık sistemimizi, toplumsal direncimiz için başarmalıyız."Komşu komşunun külüne  muhtaçtır" veya "komşusu aç iken tok yatan bizden değildir" gibi veciz sözler veya "iğneyi kendine çuvaldızı başkasına batır" sözleri,"bir binanın yapı taşlarısınız" sözleri; bizim akidemizde  ve törelerimizde; bizim kocaman bir aile olduğumuzu ve millet olduğumuzu dolayısı ile; kültürel bağışıklık sistemimizi kuvvetlendirmek bizim şiarımız olduğunu unutmamalıyız,unutturmamalıyız.

Ülkesine olan aidiyet duyguları gelişmemiş embesiller; maalesef ekmek yedikleri sofraya bıçak çekmekten vazgeçmiyorlar.

Şu koronavirüs belasının  verdiği mesajı algılamayanlar; kutsal kitapların,Rasullerin getirdiği öğretileri algılayamayanlar yeryüzüne bir bakmalılar.Dünyanın jandarmalığı mı kaldı,üzerinde  güneş batmayan krallıklar mı kaldı;herkes kendi derdine düştü.Kendi derdine düştü de bizim "ihtiyarlarımızı evimizin bereketi" görürken veya "kimin anne veya babası yanında ihtiyarlarda cennete girmezse vay haline" derken batı veya Hıristiyan alemi yaşlılarından vazgeçmiş bir sağlık politikası izliyor. Tokluklarından aç olmanın kıymetini bilmeyenler, hem kendilerinin ve hem toplumun sağlığını hiçe sayarak, marketlerdeki aç gözlülük ve yağmalama olaylarıyla çok aciz duruma düşmüşlerdir.

Öyleyse toplum olarak kültürel bağışıklığımızı herzaman gözönünde bulundurmalı ve geleceğimizi  emanet edeceğimiz gençlere inancımızla kriz yönetmeyi

ve inancımızın ve kültürümüzün gereği olan kültürel bağışıklık sistemimizin önemine vurgu yapmalıyız.Yoksa inandığımız gibi yaşamasını beceremez ;yaşadığımız gibi inanmanın faturasını çok ağır öderiz.