ŞAİR BÜLENT ECEVİT’LE ŞİİR

05 Kasım, Bülent Ecevit’in ölüm yıldönümüydü. Hiçbir kimseden, hiçbir aygıttan, hiçbir yayından yeterli bir ses gelmedi!   ???

Ecevit atom parçalarının bütünüydü. Yöneticiydi, savaşçıydı, şairdi.Yabancıların istemezliklerine karşın Ege’de haş haş ekilmesini sağladı,  Kıbrıs’a çıkarma yaptı… Ecevit’in adı geçmeden her yıldönümünde anılıyor…

Kıbrıs çıkartmasını  1975’te “Ayşe Tatile Çıkıyor”(*) adlı yazdığım oyunla anlatmıştım Tarsus Kargılı Köyü’ İlkokulu’nda öğretmendim. Sahnelemiştim çocuklarla. Gökten geçen uçak sesleri  “efek”ten verildiğinde; “Abovvv abov, Ayşe tatile çıkıyor” diye bağırdı oyuncular. İzleyiciler ayağa kalktılarar, havaya baktılar… Bir sevinç çığlığı koptu; “Alllöş Ayşe tatile çıkıyor!” bağırdılar.

Gazeteciler gelip yazmışlardı olayı…

Tarihe baktığımızda en başarılı yöneticilerin şairler olduğunu görülüyor. Fatih Sultan Mehmet, Atatürk, Ho Çi Minh…  Ve Ecevit. Şair Ecevit, bu nedenle Türk halkının gönlünde yer almıştı.

Onun için şiir  “Bir düşünme yöntemi;  insanlığın ana dilidir, felsefeden önde gelir…”

O, gerçekçi “hümanist” (insancıl) şairlerden biridir. Siyasete karıştırmaz, özel eylemidir şiir. Gizine erdiğinizde büyüler sizi. Haydi okuyalım/ Analım sevgiyle saygıyla./ İrem Bahçesi olsun yeri.

“DOĞUŞ/ ne gece ne gündüz/ ne düş ne soluk/ boşlukta dölsüz/ bir tohumluk boşluk// yağmamış yağmurdu su/ ekilmemiş üründü toprak/ dikilmemiş ağaçta/ yeşermemiş yaprak// özlemle döllendi tohum/ sevgiyle çatladı kabuk/ rahmet gibi boşandı/ boşlukta ilk tomurcuk/ tomurcuğun içinde babadan anneden önce/ güzeller güzeli bir çocuk

ÇIPLAK GÖZLE/ doğduğunda kral çıplaktı/ çocukların gözünde/  tacıyla giysileriyle de/ çıplak kalacaktı// çünkü gök kubbenin altında çıplak gözle bakıldığında/ her şey çırılçıplaktı 

ESKİ TRENLER/  nerde o eski trenler/ başı dumanlı trenler// öttürdü mü düdüğünü/ sanki türkü söyler// uzadıkça yolu/ susayan terenler// yokuşa vurdukça/ soluk soluğa// yolcular gibi canlı eski trenler

MADIMAK/ eylemleri sözdü/ silahları sazdı/ ozan olmaktı kiminin de/ ozanlar ilinde günahı// suçları Pir Sultan’ı anmak/ cezaları yanmaktı/ toplu mezar oldu onlara/ alev alev Madımak// orman gibi yanan/ otuz yedi can/ can verirken o gün/ Pir Sultan uğruna// büzülüverdi devlet/ devlet beşiği Sivas’ta/ uykunun kovuğuna/ korkudan// uyanır elbette bir sabah eshab-ı kehf uykudan/ ölür ölür dirilir yine/ yüreklerde Pir Sultan

İKİ YÜZLÜ ADAM/ ikinci yüzüm sen gül biraz/ ben ağlayayım// havadan  sudan konuş kaygısız/ ben deli gibi/ aşık olacağım// ikinci yüzüm işine gücüne bak sen/ ben şiir yazacağım// dosyalar aç/ tezkere yaz/ dostlara bile duyurmadan/ ben öleceğim yine biraz// ikinci yüzüm yolda kaldı iki gözüm/ ekmek getir bana biraz

ELLER/ sarstığın ağacın/ meyvesini derecek/ eller varsa/ çürümez yerlerde emek// solmaz umut tarlalarda/ eller arsa/ ekilen tohumların/ başağını biçecek// can almaz sular/ eller varsa/ uzanan ellere/ el verecek (**)

21.11.2020, Adana

(*) Mehmet Demirel Babacanoğlu, Dört Oyun, MEB y., 1998

(**) Bülent Ecevit, El Ele Büyüttük Sevgiyi,, Tekin y., tarihsiz.