Mithat Cemal Kuntay (1885-1956)’a göre:

“Bayrakları Bayrak yapan üstündeki kandır,/Toprak eğer uğrunda ölen varsa Vatandır!” 

Namık Kemal (1840-1888), Vatan kavramını ilk defa kaleme alıp işleyen şair ve fikir adamımızdır. Ona göre: “Vatan hepimizin anasıdır.”

İkinci Abdulhamit’in baskıcı rejimi altında inleyen Vatanı için mezar taşına, “Vatan mahzun, ben mahzun!” yazılmasını ister.

“Vatanı sattık bir pula. Ne utanmaz köpekleriz.” diyerek vatan düşmanlarını lanetler. 

Ziya Gökalp (1876-1924)’e göre Vatan:

“Bir ülke ki camiinde Türkçe ezan okunur,/Köylü anlar manasını namazdaki duanın./Bir ülke ki mektebinde Türkçe Kur’an okunur,/Büyük küçük herkes bilir buyruğunu Hüda’nın./Ey Türkoğlu, işte senin orasıdır vatanın!

Bir ülke ki toprağında başka ilin gözü yok,/Her ferdinde mefkûre bir, lisan, âdet, din birdir./Meb’ûsanı temiz, orda Boşolar’ın sözü yok./Hududunda evlatları seve seve can verir;/Ey Türkoğlu, işte senin orasıdır vatanın!”

“Vatan ne Türkiye’dir Türklere, ne de Türkistan./Vatan büyük ve müebbet bir ülkedir: Turan.” diye hayal edilendir. Kızılelmadır.

Mehmet Akif Ersoy(1873-1936)’a göre Vatan:

“Yurdunu Allah’a bırak çık yola:/Cenge! deyip çek ki vatan kurtula.” diye geçlere öğüt verilendir.

 Mehmet Emin Yurdakul(1869-1944)’a göre Vatan:

“.. uğruna kul olunan” dır; “… üstüne düşman saldırtılmayan” dır!

 Kemalettin Kamu(1901-1948)’ya göre Vatan:

“Anneler dindiriniz gönlünüzün yasını,/Yeniden çizmek için vatan haritasını,/Düşman kanıyla sildik palamızın pasını..” diye övünülendir.

 Halit Fahri Ozansoy(1891-1971)’a göre Vatan:

“O kadar dolu ki toprağın şanla,/Bir değil, sanki bin vatan gibisin./Yüce dağlarına çöken dumanla,/Göklerde yazılı destan gibisin!” diye uğrunda destan yazılandır.

 Cahit Sıtkı Tarancı(1910-1946)’ya göre Vatan:

“Memleket isterim/Gök mavi, dal yeşil, tarla sarı olsun./Kuşların, çiçeklerin diyarı olsun./Memleket isterim/Ne zengin-fakir, ne sen-ben farkı olsun;/Kış günü herkesin evi barkı olsun.” diye dua edilendir.

Nazım Hikmet Ran(1902-1963)’a göre Vatan:

“Dört nala gelip Uzak Asya’dan/Akdeniz’e bir kısrak başı gibi uzanan” diye tanımlanan; “Dünyada vatandan aziz şey var mı?” diye sorulandır.

“Memleketimi seviyorum:/Çınarlarında kolan vurdum, hapishanelerinde yattım./Hiçbir şey gidermez iç sıkıntımı/Memleketimin şarkıları ve tütünü gibi./Memleketim:/Bedrettin, Sinan, Yunus Emre ve Sakarya,/Kurşun kubbeler ve fabrika bacaları/Benim o kendi kendimden bile gizleyerek/Sarkık bıyıkları altından gülen halkımın eseridir.” diye anlatılandır.

 Amerikan emperyalizmine karşı başkaldırıp ‘vatan haini’ ilan edildiğinde:

“… Vatan çiftliklerinizse,/Kasalarınızın ve çek defterlerinizin içindekilerse…/Şose boylarında gebermekse açlıktan…/Soğukta it gibi titremek ve sıtmadan kıvranmaksa…/Fabrikalarınızda al kanımızı içmekse…/Tırnaklarıysa ağalarınızın…/Mızraklı ilmihalse…/Polis copuysa…/Ödeneklerinizse, maaşlarınızsa…/Amerikan üsleri, Amerikan bombası,/Amerikan donanması, topuysa… Vatan?

Kurtulmamaksa kokmuş karanlığımızdan,/Ben vatan hainiyim!

Beyler bu vatana nasıl kıydınız?” diye haykırılandır.

 Vasfi Mahir Kocatürk(1907-1961)’e göre Vatan:

“Güzel yurdum, dağlarını/Uzaktan göresim gelir./Keskin esen yellerine/Kendimi veresim gelir./Ninniyle salladın beni,/Şefkatle kolladın beni,/Sevginle bağladın beni;/Güzel yurdum, güzel yurdum.” diye hasretle aranandır.

 Arif Nihat Asya(1904-1975)’ya göre Vatan:

“Ezanımdan alışıp tekbîre,/Buldunuz mutluluk, imanımla…/Vatan ettim sizi ey topraklar/Beş vakit damgalayıp alnımla.” mühür vurulandır.

 Orhan Şaik Gökyay(1902-1994)’a göre Vatan:

“Bu vatan toprağın kara bağrında/Sıradağlar gibi duranlarındır,/Bir tarih boyunca onun uğrunda/Kendini tarihe verenlerindir.” diye sahiplenilendir.

Turgut Uyar(1927-1985)’a göre Vatan:

“Sen vatanımsın, ekmeğimsin/Duyduğum, bildiğim zafersin yıllarca …/Zonguldak’ta 63 numara/Nazlı sahiller Akdeniz’de./Sevdasın ciğerlerimde parça parça/Yarı kalmış dileğimsin.” diye hayıflanılandır.

 Cahit Külebi(1917-1997)’ye göre Vatan:

“Ağladığım senin içindir, güldüğüm senin için./Öpüp başıma koyduğum ekmek gibisin!”

“1917 senesinde topraklarında doğmuşum./Anamdan emdiğim süt, çeşmenden tarlandan gelmiş./Emmilerim hudutlarında senin için dövüşürken ölmüşler./Kalelerinin burcunda uçurtma uçurmuşum, çimmişim derelerinde./Bir andız fidanı gibi büyümüşüm, topraklarının üstünde.” diye şükredilendir.

 Ahmet Arif(1927-1991)’e göre Vatan:

“…Yurdum benim şahdamarım,” dır.

 Abdürrahim Karakoç(1932-2012)’a göre Vatan:

“Seni çok sevenler(!) çok örseledi/Oy güzel vatanım, oy Anadolu…/Açların çalıştı, tokların yedi/Oy güzel vatanım, oy Anadolu../Yanan hep sen oldun, yakılan sensin/Ruhuna çiviler çakılan sensin/Şekilden şekle sokulan sensin/Oy güzel vatanım, oy Anadolu..” diye ağıt yakılandır.

 Ataol Behramoğlu(1942-…..)’na göre Vatan:

“… üzgün yurdum, güzel yurdum/Zinciri altında kımıldayan/Bitecek denildiği yerde başlayan,”  ve sonsuz sayılandır.

 Mustafa Kemal Atatürk’(1881-1938)’e göre Vatan:

1905’te kurucusu olduğu gizli derneğin bile adıdır; “Vatan ve Hürriyet”

 Recep Tayyip Erdoğan(1954-…)’a göre Vatan:

“Toprak kan dökülmediyse vatan olmaz. Ben bunu şuna benzetiyorum. Arsa var, arazi var. Araziyi arsaya dönüştürmek için belli bedel ödemek gerekiyor. Aksi takdirde arazinin hiçbir anlamı yok.)(23 Nisan 2021)

Buradan şunu mu anlayacağız?

“Vatan topraktır, arazidir. (Arazi bedel ödeyerek parsellenmişse) arsadır. Vatan yani toprak parsellenmiş ve arsa olmuşsa değerlidir, arazi olarak durursa değersizdir” (mi?)

Anlayamadım.

Yorumu sizlere bırakıyorum.