Bayram geçti demeyin! Her gün bayram yapabilirsiniz. Bayram bir güçlüğün, bir zorluğun arkasından gelir. İnsanların dinsel sosyal gereksinimleri karşılanmaya çalışılır…İnsanlar,  birbirleriyle görüşürler, konuşurlar düşünce, gereksinim alışverişinde bulunurlar… 

Pahalılık aldı başını gidiyor. Kurban Bayramı geldi çattı. Bizim Apartmanda oturanların çoğu kurban kes(e)medi. Dışarı çıktım. Kurban kesim alanında beş on kişi bekleşiyorlar. Kurbanlıklar bağrışıyor. Çocuklar büyükler izliyor. 

Şöyle biraz yürüdüm yol boyu. Bayatlamış ekmekleri asmışlar çitlere. Diyordum ki ekmek 4 tl oldu kimse asmaz. Yanılmışım. Ekmek bayatladıysa kolayı var; ısıtırsın, ekmek paçası yaparsın, çorbaya doğrar, ya da kurutursun un haline getirirsin, öyle tüketirsin, olur biter…

 Arkadaşlar, dostlar, yakınlar, siyasiler, şair yazarlar bayramımızı kutluyorlar. Ben de onların bayramını kutluyorum; sade olsun, kutlu olsun diyorum. Eskiyi aramıyorum. Yenisi eskisi gibi güzel değilse yerine eskiyi koymaktan başka umar var mı?

 Çocukluğumda, sabah erkenden kalkar camiye koşardık, namazdan çıkınca bayramlaşırdı insanlar. Kapıda un helvası (Un, tereyağ, küncü, pekmez karışımı.) dağıtırlardı. Özel bir kokusu, özel bir tadı vardı. Sonra  evlere giderdik, önce anne babamızın elini öperdik, sonra komşulara giderdik, bayram çöreği verirlerdi (Tereyağlı, küncülü çörek taslağı) iki sacın arasına konur, altına üstüne ateş yakılır, pişirilir. 

Öyle kağıtlı maatlı, çikolatalı şekerler yoktu. Ana baba şekeri dediğimiz kırmızı kuşaklı şekerler vardı, bazıları ondan verirdi, sevinirdik.

 Bizde  küçükbaş hayvanlar kurban edilirdi, en çok da keçiler. Bunların içinden filik dediğimiz tiftik keçisi ön sıraya alırdı. Eti gevrek yağlı yumuşak lezzetli olurdu. Postu kurutulur, ev eşyası olarak kullanılırdı. Yününden atkı, kazak örülürdü. Sığır (Dana, tosun) kesen hiç olmazdı.  Ancak askerdeyken tanıştım sığır etiyle…

 Bayramınız sade kutlu olsun.

11.07.2022, Adana