Sıvacı Halil şiirimin ilk bölümünü “Karaisalı Haber” Gazetesinde Ocak 2023 ayında yayınlamıştım. Ve yazının sonunda da “Önümüzdeki günlerde Sıvacı Halil Ustanın 40 yıl sonraki halini ve bugünlerdeki yaşantısını anlatan şiirimi de “Sıvacı Halil 2”adıyla paylaşmak istiyorum.”  diyerek yazımızı sonlandırmıştım. 

           Siyasette ve gazetecilikte hatta edebiyatta “fikritakip” kavramı vardır. Herhangi bir konu gündeme alınır ve toplum ile paylaşılır. Toplumun tepkisi ölçülür ve konu, netice alınıncaya kadar takip edilir.  

        Ben de bu anlayış çerçevesinde Tellidere Mahallesinde yaşayan ve kendisini merkeze oturtarak adına şiir yazdığım Sıvacı Halil adlı hemşehrimizi, 40 yıl sonra hatırlayıp yaşantısını ve duygularını şiirleştirmek istedim. Buyurun birlikte okuyalım. 40 yıl içerisinde neler yaşamış, nasıl yaşamış, görelim: 

SIVACI HALİL-2 

Ben, Karaisalı’dan Sıvacı Halil! 

Bir eski ustayım, bir yaşlı çınar, 

Bir zamanlar, kireçle-harçla konuşurdum, 

Eller yaylaya gider, denize gider 

Ben, sabahın seherinden güneşin batışına dek 

Çukurova’nın sarı sıcağıyla boğuşurdum. 

Bir demirci örsünde sıcak demire 

Nasıl şekil veriliyorsa öyle sıva yapardım. 

Kabalcıydım, yevmiye-metre bilmezdim, 

Kuvvetliydi kollarım, kocamandı ellerim, 

Serptikçe harcı, salladıkça malayı 

Hayal âleminde yüzer, kendimden kopardım. 

Kırk yıl sonra alınterimden geriye kalan 

Bükülmüş belimle, bastonumla konuşuyorum. 

Sıvadığım duvarlar geliyor aklıma 

Bazı evler, kentsel dönüşümde yıkılmış, 

Bazı evlerin, sıvaları dökülmüş, 

Hüzünle bakıyorum, hastalıkla boğuşuyorum. 

Ben, Karaisalı’dan Sıvacı Halil! 

Anıların koynunda, ölümün kıyısındayım.  

Eylül- 2020     

Not: “ÖĞÜTLEME” adlı şiir kitabımdan sonra yakın zamanda yayınlamayı düşündüğüm ikinci şiir kitabım “SELAM OLSUN”  dan alıntılanmıştır.