(Haziranıın 3’.de (1963) Nazım Hikmet; 2’sinde (1970) Orhan Kemal; 2’sinde (1991) Ahmet Arif ayrıldılar dünyamızdan. Yaşatıyor şiirleri.)

“Bizim avludan mı kalkacak cenazem

nasıl indireceksiniz beni üçüncü kattan

asansöre sığmaz tabut

merdivenlerse daracık

Belki avluda dizboyu güneş ve güvercinler olacak

belki kar yağacak, çocuk çığlıklarıyla dolu

Belki ıslak asfaltıyla yağmur

ve avluda çöp bidonları duracak her zamanki gibi.

Kamyona, yerli gelenekle, yüzüm açık yükleneceksem

Bir şey damlayabilir alnıma bir güvercinden, uğurdur.

Bando gelse de çocuklar gelecek yanıma

meraklıdır ölülere çocuklar

Bakacak arkamdan mutfak penceremiz

balkonumuz geçirecek beni çamaşırlarıyla

ben bu avluda bahtiyar yaşadım bilmediğiniz kadar.

Avludaşlarım, uzun ömürler dilerim hepinize”

                                         Nazım Hikmet

“KARIMA

Erikler çiçek açtı, ilkbahar geldi karım.

Yıllardır bu insanı büyüleyen dünyaya,

Penceresi demirli odalardan bakarım.

Bana bırak diyorsun cigarayı zarardır

Halbuki kara gözlüm onunla senden gayrı

Gözlerimin önünde kül olan kimim vardır?

Kulağımdan gitmiyor “Beni unutma!” sesin.

Bir tanem aramızda dağlar, taşlar olsa da,

Sen uzaklarda değil, göğsümün içindesin!

Kulağını göğsümün çarpan köşesine koy

Dinle anlatsın sana ne türlü sevdiğimi.

Oy kilitli kapılar, kilitli kapılar ooy!”

                                  Orhan Kemal

“TERK ETMEDİ SEVDAM BENİ

Terk etmedi sevdam beni,

Aç kaldım susuz kaldım,

Hayın, karanlıktı gece,

Can garip, can suskun,

Can paramparça…

Ve ellerim kelepçede,

Tütünsüz, uykusuz kaldım,

terk etmedi sevdam beni

İÇERDE

Haberin var mı taş duvar?

Demir kapı kör pencere,

Yastığım, ranzam, zincirim,

Uğruna ölümlere gidip geldiğim,

Zulamdaki mahzun resim,

Haberin var mı?

Görüşmecim yeşil soğan getirmiş,

Karanfil kokuyor cıgaram

Dağlarına bahar gelmiş memleketimin…

                         Ahmed Arif

01.06.2023, Adana