30 Temmuz, Dünya Arkadaşlık günleriydi. Geçti gitti demeyin. Her an, her gün arkadaşlık günüdür. Arkadaşlar karşılaştıklarında 30 Temmuz’u mu bekleyelim diyecekler? Kutlu olsun.

Arkadaşlığa önem veren bir halkız. Eski Türkler savaşırken  gerektiğinde arkalarını kayaya, taşa dayarlar savaşırlar, kendilerini güvenceye alırlardı. Bugün de öyle değil mi? “Arka taş”  Arkadaşlık sözü buradan gelmektedir!

Bizim köyde, yörede, aynı günlerde, aynı aylarda, aynı yıllarda doğanlara “akran-akrandaş” derler. Arkadaşlığın temeli buradadır.

1958 yılında, Joyec Hall, Dr. Ramon  Artemion adında iki Batılı Dünya Arkadaşlık günleri önermişler. Aradan uzun zaman geçtikten sonra Birleşmiş Milletler (BM) 27.04.2011 yılnda konuyu gündeme almışlar. Aynı yılın  30 Temmuz’unu “Dünya Arkadaşlık Günü” kabul etmişler.

Bizde ise; biz var olduğumuzdan beri arkadaşlık günlerimiz var. Törensiz mörensiz kutlamaktayız. Bizde, arkadaşlık kardeşlikten ileri görülmektedir!... Hiçbir arkadaş, arkadaşına yanlış yap(a)maz. Büyük deneyimler sonucu edinilmiştir arkadaşlık; düşünsel, yapısal, davranışsal olma anlamanı içermektedir. Bu öğeler her zaman her yerde, her alanda dengede tutulur. Genellikle sonsuza (ölene) değin  sürer. Bu ilkelerden biri iste(me)yerek aleyhte/lehte bozulursa arkadaşlık da bozulur. Onarımı kolay değildir.

Herkesin kadim arkadaşları olduğu gibi benim de kadim arkadaşlarım var. İzninizle, onlardan söz edeyim:

Muti Elmaz,  Düziçi İlköğretmen Okulu’nda okurken başlamıştı arkadaşlığımız  Ressam, sanatçıydı. Desenleri dergilerde yayınlanmaktaydı. Bir nedenle sürdür(e)medi! Her olguda kişisel, ailecek, görüşür, konuşuruz. Şiirden resimden, sanattan söz ederiz…

Eşlerimiz de tanışıyorlar.  Ziynet Hanım öğretmen, çok değerli saygın bir hanımdı.  Öğrencilerini yetiştirmek için büyük çabalar harcardı. Tanısın tanımasın herkesin  yardımına koşardı. Sayılır, sevilirdi. Melun bir hastalığa yakalandı, kurtulamadı; ayrıldı dünyamızdan. Çok üzüldük. Eşimle, Mersin-Kazanlı’ya taziyeye gittik. Yeri  cennet olsun. eşine, çocuklarına, yakınlarına, sevenlerine baş sağlığı dileriz.

Bir arkadaşım da Ankara’daydı; Yaşar Durak, şair yazardı. Sevdiğim saygın bir arkadaşımdı.  Ankara Güven Park’da 13 Mart 2016 günü teröristlerin patlattığı canlı bomba sonucu yaşamını yitirdi.  Çele dergisini çıkarmıştı. Sanatçılara büyük ölçüde yardımcı olurdu. Müzik konusunda iyiydi. Akşam Sefası izlencesi yapımına katkıda bulunmuştur.  Yeri İrem olsun.

Bir arkadaşım da Mustafa Pilancı, köylüm, ilkokuldan arkadaşım. Kendi isteğiyle çabaladı okudu. Dr. Sağlık Meslek Lisesi öğretmeni oldu. Eşi öğretmen, çocukları doktor.  Birbirimizi arar sorarız, konuşur halleşiriz…

Arkadaşlıklarınız kutlu olsun.

06.08.2023, Çamlıyayla