Siyasi parti genel başkanlarının tek belirleyici olarak hazırladıkları Milletvekili aday listeleri Yüksek Seçim Kuruluna verildi. Aday listeleri açıklandı ve partilerde de dalgalanmalar başladı.

Yürürlükteki Siyasi Partiler Yasası gereğince ve demokrasimizin sözde kaldığı bu ahval içerisinde hiçbir aday adayının ya da hiçbir partilinin itiraz etmeye hakkının olmadığını, itirazını yükseltenlerin de netice itibariyle abesle iştigal ettiğini düşünmekteyim.

Mevcut sistem, parti genel başkanlarına tek seçici yetkisini vermekte ama seçimin kaybında sorumluluk vermemektedir ki, seçimler sonunda kaybeden genel başkanlar yerlerini korumakta, kayıptan dolayı herhangi bir mahcubiyet duyma veya hesap verme yoluna gitmemektedirler.

Dolayısıyla seçmenlere, noter gibi listeleri tasdik etmek gibi bir demokratik görev(!) düşmekte, seçmenin seçme hakkı Milletvekili bazında kaale alınmamaktadır.

Bu yapısal mevcut durumu göz ardı etmeden Adana’da seçime girecek üç büyük partinin oluşan listelerine bir bakalım.

Diğer küçük partileri değerlendirme dışında tutuyorum. Çünkü seçim barajından ötürü Meclise girmeleri mümkün görünmeyen bu partiler, seçime girerek sadece iktidardaki AKP’nin değirmenine su taşımaktadırlar.

Partilerin listelerini incelemeye alırken takip ettiğim kriter şudur:

Mevcut Milletvekillerini en çok hangi parti muhafaza etmiştir, ondan başlayarak bir durum değerlendirmesi yapacağım.

Adalet ve Kalkınma Partisi, Ömer Çelik, Necdet Ünüvar, Fatoş Gürkan ve Ali Küçükaydın’ı yeniden aday gösterirken Elazığ seçim bölgesinden Necati Çetinkaya’yı da Adana’ya kaydırmıştır. AKP de  Vahit Kirişçi ve Mir Dengir Fırat’ın üstü çizilmiştir.

AKP, Mevcut milletvekillerini bu denli muhafaza ettiğine göre, bu şahısların genel merkez nezdinde veya Recep Tayyip Erdoğan’ın katında performanslarının yüksek olduğu anlaşılmaktadır. Kimse kayba oynamayacağına göre, mevcutlardan büyük başarı beklenmektedir.

Milliyetçi Hareket Partisi de Recai Yıldırım’ı, Muharrem Varlı’yı ve Kürşat Atılgan’ı yeniden listeye koyduğuna göre ve sadece Yılmaz Tankut’un üstünü çizdiğine göre MHP Genel Merkezi ve Devlet Bahçeli de mevcutların performansını yüksek bulmaktadır.

Oysa bana göre, MHP’nin mevcut Milletvekilleri arasında parlamento çalışmalarında en aktif olanı Yılmaz Tankut idi.

 Ama siyaset işte, akıl fikir ermiyor.

2007 seçimlerinde ikinci sıradan aday gösterilen Kürşat Atılgan, bu kez yedinci sıraya konulmuş, geçen dönem liste dışı kalan Ali Halaman üçüncü sıradan ve yine bir başka Kozan’lı aday Cahit Öztok, beşinci sıradan aday gösterilmiştir ve böylece ilçeler içerisinde Kozan’a büyük ayrıcalık sağlanmıştır. Bakalım Kozanlı seçmenler, bu ayrıcalığı taşıyabilecekler midir?

Bu arada hemşehrimiz M. Metanet Çulhaoğlu’nun durumunu anlamakta zorluk çekiyorum. 1999 da MHP listesinin dördüncü sırasından Milletvekili seçilmişti. 2007 de beşinci sıradan aday gösterildi, şimdi ise listenin altıncı sırasında yer almıştır. Bunun bir izahı olması gerekir diye düşünüyorum. Eğer Listeyi Karaisalılı seçmenler sürükleyecekse Metanet Çulhaoğlu’nun yeri dördüncü sıra olmalıydı. Dördüncü sıra, Adana için sınav sırasıdır.

Çünkü MHP’nin Türkiye genelinde kazandığı tek Büyükşehir Belediye Başkanlığı Adana olmuştur ve seçilen Aytaç Durak’ta Karaisalı kökenlidir. Öte yandan metropol ilçelerden de MHP, sadece Karaisalı Belediye Başkanlığını kazanmıştır. Bütün bunları yan yana veya üst üste koyunca bir anlam ifade etmelidir ve bu çerçevede Metanet Çulhaoğlu’nun listedeki yeri, altıncı sıra olmamalıdır.

Cumhuriyet Halk Partisine gelince, Adana Listesinde tam bir devrim yaşanmıştır. Mevcut Milletvekillerinden hiçbirisine aday listesinde yer verilmemiştir. Böylece CHP, geçmiş dönemi gündeminde tutmadan yeni adaylarla yoluna devam etmeyi tercih etmiştir. Burada başarılı olunursa da kaybedilirse de fatura tamamen Genel Başkanın adına kesilecektir. Kemal Kılıçdaroğlu, Adana’da büyük risk almıştır. Zaten politikada, risk alma ve alınan riski başarıya dönüştürme sanatıdır.

Siyasi partilerde ve özellikle Anadolu şehirlerinde kontenjan aday koymak hep sıkıntı yaratmıştır. CHP de Faruk Loğoğlu ile bu sıkıntıyı kanaatimce yaşayacaktır.

Ancak 2009 Yerel Seçimlerinde CHP’nin Adana’da oy patlaması yapmasında büyük katkıları ve büyük emekleri bulunan Ümit Özgümüş ve Turgay Develi’nin listenin seçilebilinir yerine konulması da büyük bir hakşinaslıktır. Bu açıdan Kemal Kılıçdaroğlu, tarafsız gözlem yapanlarca hakikaten takdirle karşılanmıştır. Gözlemlerime dayanarak böylesine bir iddialı cümle kuruyorum.

Umuyor ve inanıyorum ki CHP tabanı, Genel Başkanın bu mesajını alır ve Partinin Adana’daki başarısını taçlandırır.

Altını çizerek söylüyorum ki, Genel Başkanların hazırladığı, temayül gibi, parti teşkilatı görüşleri gibi ön çalışmaların dikkate bile alınmadığı 12 Haziran 2011 seçimlerinde yarışacak bu listelere, tarafsız bir göz ile baktığımda sonuçların şu şekilde tecelli edeceğini tahmin ediyorum.

Bu seçimlerde Adana’da en kazançlı parti, bana göre Milliyetçi Hareket Partisi olacaktır. MHP, rahatlıkla 5 Milletvekilliğini kazanacaktır. Partililerin özverili çalışmaları ve sandıklara gereğince sahip çıkmaları ve Karaisalı’ya özel önem vermeleri durumunda 6. Milletvekilliğini de kazanabileceklerini düşünmenin uçuk bir görüş olmayacağı kanaatindeyim.

Cumhuriyet Halk Partisi de böylesine cesurca hazırlanmış listesiyle MHP ile başa baş gideceğini ve 5 Milletvekilliğini kazanacağını tahmin ediyorum. CHP tabanı da özveriyle çalışmak, kırgınlıkları bir tarafa atmak ve sandıklara sahip çıkmak mecburiyetindedir.

Adalet ve Kalkınma Partisi için öngörülerime gelince; bu seçimlerde doğu ve güneydoğulu seçmelerimizin oylarının büyük oranda BDP’nin desteğiyle bağımsız aday olarak ortaya sürülen Murat Bozlak’a gideceğini düşünüyorum. Neticede bir de bağımsız adayın seçimlerden Milletvekili olarak çıkması durumunda AKP ye sadece 3 Milletvekili kalmaktadır ki, MHP’nin 6. Milletvekilliğini kazanması halinde AKP, sadece iki Milletvekili ile de yarıştan çıkabilir.

Ben, bugünden bakınca ve mevcut durumu tarafsız bir gözle değerlendirdiğimde manzarayı bu minval üzere görüyorum. Ama seçim gününe kadar köprünün altından çok suların akacağını ve siyasette 24 saatin çok uzun bir süre olduğunu ve 24 saatin nelere gebe olabileceği gerçeğini de göz ardı edemiyorum. Temkini de elden bırakmıyorum.

Çünkü burası Türkiye’dir. Her an her şey olabilir.