Şehre gidip gelen büyüklerin otomobillerden, kamyonlardan, cansız atlardan (bisiklet) anlattıklarını ilgi ile dinler ve merak ederdim. Ben, gökyüzünden geçen uçaklardan başka araç görmemiştim.

Büyükler,belli sayıda çocuğu oluncaya kadar devlete yol vergisi öderler, parası olmayanlar da Karsantı (Aladağ) tarafına gidip vergi karşılığında yol yapımında çalışırlardı. Kıcak köyüne kadar kamyon yolu yapıldığını duyduğumda kamyonun yolunu dahi çok merak ediyordum. Biri çıkıp "Haydi kamyon yolunu görmeye Kıcak'a gidelim." dese giderdim.

TRAKTÖRÜ GÖRDÜM:

Mehmet Efendi( Boynuince)nin Pancarlık'taki çardağının karşısında Naziye Hanımın tarlasında ekin biçiyorduk. Sanırım beşnci sınıftaydım. Hotalağı'nın yukarısından bir gürültü duyulmaya başladı. "Motur geliyor." dediler. Günlerdir sözü edilen motur nihayet geliyordu. Ben, elimdeki orağı attım, dereyi geçtim, çardağın arkasındaki tepeyi koşar adımla tırmanmaya başladım. Bir an önce tepeye çıkıp moturun geçişini görecektim. Zira moturun sesi gittikçe yaklaşıyordu. Yokuş yukarı çıkmaktan ve heyacandan nefes nefese kalmıştım. Bir taraftan da sürekli besmele çekiyordum, bir iki saniye sonra moturu görecektim. Tepeye çıktığımda traktör dengimi geçmiş bulunuyordu. Ben yürümeye devam ettim, gözüm hep traktördeydi. Traktör pınarın yanındaki Camal amcanın tarlasına girdi, tarlanın kenarını bir kez dolaşıp durdu. O anda ben de oraya varmıştım.

Traktörün çevresinde on kadar insan vardı, herkes traktöre bakıyordu. Kırmızı, dört tekerli, arka tekerleri kocaman bir şeydi. O güne kadar hiç duymadığım, gaz kokusuna benzer bir koku yayılıyordu etrafa. Sonradan bunun mazot kokusu olduğunu öğrendim. Köylünün biri "Ne güzel, eşek gibi dur dediğin yerde duruyor, yürü dediğinde yürüyor." dedi. Bir başkası hemen söze karıştı; "Eşekten daha iyi, eşek bazen inatlaşır çüşş desen durmaz, çeksen yürümez." dedi.

Konuşma, tanışma bittikten sonra traktörü çalıştırıp ekini biçmeye devam ettiler. Traktörün arkasında orak makinası dedikleri, kocaman kolları ve geniş bir sacı olan bir araç vardı. Biçilen ekinler bu sacın üstüne düşüyor, düşen ekinleri kollar aşağı atıyordu. Arkadan gelen insanlar düzgün bir şekilde yere düşmüş olan ekinleri orak yardımıyla çekerek deste haline getiriyorlardı.