Bembeyaz bir mektup kağıdı var önümde .

Sana bir son mektup yazmalıyım .

Dönüp duruyorum gece gündüz .

Günler sürdü ilk kelimeyi yazabilmem .

İlk kelimem , ipeğim , ilk göz ağrım .

Sorma neden bu son mektup, bende sormuyorum .

Tek bildiğim zor da olsa yazmalıyım .

Farzet ıssız bir adaya düştükte alamadık birbirimizi .

Farzet yemyeşil bir ağaçtın da düştüm dalından .

Farzet son sigarandım paketinde .

İçtin ve bittim .

Ömrünü kısalttım bekli birkaç dakika .

Her nefeste düşündüklerin kadar da çoğalttım .

Aklıma düşüyorsun aklına düştüğüm zamanlarda .

Gözümden bir damla yaş süzülüyor .

Elimi uzatıyorum boşluğa

Sileyim diyorum senin gözündekini .

Olmuyor .

Çocuk gülüşünü anımsıyorum hemen .

Hadi diyorum herşeyi unuttunda .

'' Evladım anneni ver '' sesini nasıl unutacaksın .

Martılar ve en maviler ve yeditepeli şehir . ......

Kimse bilmez ama sen kırmızıyı da beyaz güvercinleri de seversin .

Bu mektup seni ağlatır İpeğim .

Beni de ağlattı sende bilirsin .

Daha yazmadan , kağıdını masamın üzerine yerleştirdiğimde ağlattı .

İpeğim .

Hani derler ya unutmak için hatıraları ortadan kaldır .

Ben bir bir baktım hepsine .

Unutmak mümkün değil İpeğim ben seni unutmayacağım .

Hani herşeyi unuttum diyelim .

Kar yağmayacakmı ?

Her düşen kar tanesi sen olup düşmeyecekmi içime .

Nilüfer kadife sesiyle .

Özledim .

Hemde çok özledim .

Ezberledim beklemeyi ....

Her dediğinde içim sızlamayacakmı ?

İpeğim ;

Kahveyi bıraktım .

Şarabı bıraktım .

Bir sigarayı ve mezesi çayımı bırakamadım .

Nazar değer demiştim .

Değdi diye hiç bir göze küsemem .

Birgün hüznü neden daha çok seviyoruz demiştim ya sana .

Hüzün sevdiğimizden belki , belki başka nedenden .

Dönüşü olmayan bir yola düştük .

Hiç aklımıza gelmezdi ya .....

Öptüm zarfa koymadan son defa öptüm kokladım .

Bu mendil sana son hediyem .

Bu mektubunda bir sonu olmayıversin İpeğim .

Bir son yazamam sen veda elveda sevmediğinden .

Ama gittim ben .