HASAN ALİ KASIR…

Bir dostun acısı, Hasan Ali Kasır..

12 yıl olmuş dünyamızdan gideli.

Acımsı bir yaşamı var.

1953’te Bingöl-Genç-Alaattin Köyü’nde doğmuş.

Çocuk yaşta babasını almışlar elinden. Elazığ’a göçmüşler.

Evlenince anneleri, halalarına sığınmışlar. Zor ve çetin bir yaşam sürmüşler.

1970’te Elazığ İmam Hatip Lisesi’ni, 1975’te DTCF’sini bitirmiş. Liselerde edebiyat öğretmenliği yapmış.TRT (Ank.)’de yapımcı (prodüktör)’lığa başlamış. 1997’de Mersin TRT’ye atanmış. “Anne Şiirleri, Çocuk Şiirleri, Öğretmen Şiirleri, Seyrani”  yayınlanmış kitaplarından bazılarıdır..

…….

Geçtiğimiz günlerde Sevgili dost/şair Hasan Ali Kasır’ın anıldığını okudum basından. Acısını duydum.. Üç Karanfil (Türkiye Yazarlar Birliği, Erzurum şb. y. 2006) 460 sayfa, kalın bir kitap, Hasan Ali Kasır için yazılan şiirlere/yazılarla dolu. Bu kitapta benim de bir yazım yer alıyor: “Ne Diyeyim Teknoloji Sana”. 25.10.2000 t.’li Adana- Ekspres  gazetesinde yayınlanmıştı. Bugün bile tazeliğini koruyor.. Aktarıyorum:

……..

“Ne Diyeyim Teknoloji Sana”

“Her şeyin bir bedeli var. Teknoloji’nin bedeli daha ağır. İnsanlar tekerleği bulduklarında kim bilir ne kadar sevinmişlerdi.

Bugün tekerlek imgelenen hızı aştı. Gideceğimiz yere kısa zamanda  varabiliyoruz; dostumuzla, yakınımızla görüşebiliyoruz. Derin mutluluklar sarıyor içimizi, ne güzel! (Güzel ama) Tüm bunların bir de görül(e)meyen yanı var.

Otomobildesiniz, biri gelip çarpıyor size, “trafik canavarı” deniyor buna. Ölüyorsunuz, ya da sakat kalıyorsunuz. 31 Ağustos 2000 günü, Mersin-Mezitli’de, dostlar böyle bir kaza ile karşılaşıyorlar. (Teknoloji canavarı geliyor, kurtuluş yok.)

Ayşe Hanım kullanıyormuş otomobili. İçinde Hasan Ali Kasır, Nuri Çift, Mehmet Babacan, Mine Bahçeci, Hülya Karaaslan varmış. Hasan Ali Kasır, Nuri Çift yummuşlar yaşama gözlerini. Mehmet Babacan, Mine Bahçeci ağırca yaralanmış, diğerleri hafif sıyrıklarla atlatmışlar olay.

Duyunca şaşkın oldum! Ne diyeyim teknoloji sana? İyisin, güzelsin, neden canavar üretiyorsun? Yoksa sen Neron musun?

Hasan Ali Kasır, Mersin TRT’de yapımcıydı. Şair, yazar edebiyatçıydı. On beş şiir seçkisi, bir deneme, iki şiir, dört  araştırma kitabı üretmişti. Onun yapacak daha çok işi vardı. Elimizden aldı trafik canavarı!  Ne diyeyim teknoloji sana? İkisi de gözümün önünde duruyor. Biri uzun boylu kumral, diğeri orta boylu esmer.. gülümsüyorlar bana!

Nuri Çift Maki dergisinde yayınlıyordu daha çok şiirlerini. Karacaoğlan’ca yazıyordu. Örnek:

“ (…)

Üç günlük dünyada ateş nemize

Aşkı okuyalım bakıp göz göze

Nuri sevgiyle yazar bin dize

Naz etme sevgilim gel deyi deyi”

(Maki-s.11)

“Gördüm güzelliğin lal oldu dilim

Yüreğimi sana açasım geldi

Seni görmeyeli garip bu halim

Kendimi her yana saçasım geldi”

(Maki-s.22)

“Zemheri vurmuş/ Sevdalar duman duman/ Zaman tünelinde/ Hınca hınç zehirli zakkumlar/ Kalmasın çiçekli ovalarımız/ Bize hasret” (Maki-s.22)

………

Kasır, “Öğretmen Şiirleri” ile “Seyrani” adlı kitabını imzalamıştı bana. İlkini, 12.2.2000 t.’li Adana-Ekspres gazetesinde; “Seyrani”yi de Maki-s.22’de tanıtmıştım.

“Öğretmen Şiirleri” için, “2000 yılında, ilginç bulduğum gül destelerden biri” demiştim. Alıntılar yapmıştım. Onlardan biri:

“Acıkmaz susamaz ki ki/ Yesin içsin öğretmen/ Üşümez ki kalın giysin/ Parayı n’etsin öğretmen/ Ne diye üzsün devletini/ Niçin gitsin greve/ Sendikayı n’etsin öğretmen”…

Bu kitap öğretmenlerin başucu kitabı olmalı. (Bugün de öyle.)

Ya, “Seyrani”? Oldukça ilgi çekici. Korkusuz bir aşık. Memleketi Develi’den kalkar İstanbul’a gider;  “Merhametsiz Ulu’l emirler/ Korkarım şeytanın iltizamında”dır diyerek padişahlığı eleştirir, Birçok belalar gelir başına, sıkılır, bunalır; sılayı özler! “Kayseri ilinden geldim buraya/ Hasretlik duygusu başlar sılaya” der.

Kasır’ın şiirlerinden...

“(…)

Derinlerde çağlayan bir ırmak gibi

Bir ses yankılanır çok uzaklardan

Ölüm çağıltısıdır bu, çağırır beni

Bahar muştulu bir çiçek açar badem dalında

Döker portakallar sarışınlıklarını

Ve zamanı gelmiştir ey melek

Davete icabet etmenin”

(…)” Maki-s.11)

(Sevgili Kasır bu acele ne?)

Evet Hasan Ali Kasır, evet Nuri çift, evet dostlar, elimiz kolumuz bağlı, bir şey gelmiyor elimizden. TRT’ye MEŞYAD (Mersin Şair Yazarlar Derneği)’a, sevenlerine, yakınlarına başsağlığı diliyorum; kazayı atlatanlara geçmiş olsun diyorum.

(Yine aynı dileklerde bulunuyorum.)

20.9.2000, Adana”

……...

12 yıl geçmiş aradan. Aynı acıyı yeniden duyumsadım. Yaşıyor olsaydı, ayırmaksızın hiç kimseyi, -şairler/yazarlar arası- ilgiyi kuracaktı..

İnsan olmanın gizi de bu değil mi?

………

Not: Ayraç içindeki yazılar sonradan eklendi.