Hazirandan beri Çamlıyayla’dayım.

Geçenlerde Adana’ya gittim geldim.

Adana beni gülerek karşıladı. Bunaltı sıcak da vardı ama olsun, özlemişim. Onun güzelliğini yeniden tattım. Kucaklaştık Adana’yla..

Ertesi gün 30 Ağustos Zafer Bayramı’ydı. Atatürk Parkı’nda  tören yapıldı.  Valilik, askerler, polisler, CHP, MHP, İP, ADD, Eğitim İş, halk , basın (…)  yerlerini aldılar. 

Saygı duruşu, İstiklal Marşı, çelenk koyma işlemiyle tören sona erdi. Resmigeçit töreniyse Uğur Mumcu Meydanı’nda gerçekleştirildi. Konuşmalar yapıldı, şiirler okundu.

30 Ağustos Zafer Bayramı; Türk Ulusunun, Atatürk önderliğinde düşmanı, işbirlikçilerini yenme bayramıdır. Bundan sonra İnönü Başkanlığında Lozan Barışı imzalanmış, ülkenin sınırları çizilmişti. Sıra devrimlerdeydi. Saltanat kaldırıldı Cumhuriyet kuruldu. Devrimi içine sindiremeyenler bugün bile oyunbazlıklarını sürdürüyorlar..

31 ağustos günü akşamı, Adana Barosu Tesisinde  CHP Çukurova İlçe Başkanlığının düzenlediği Eğitim Kültür Sanat Kolu toplantısına katıldım. Toplantının baş konuğu Şair Yazar Rus Dili ve Edebiyatı Profesörü Ataol Behramoğlu’ydu. Sağında,  CHP Çukurova İlçe Başkanı Makine Mühendisi Haşmet Biçer, solunda ADD Adana Şube Başkanı eski İl Kültür Müdürü, ilahiyatçı emekli öğretmen Mehmet Göl, CHP Çukurova İlçe Başkan Yardımcısı, eski Adana, Tunceli Milli Eğitim Müdürü Veli Cuma bulunuyordu. Yemekler geldi, yenildi, içildi, konuşuldu.

Şair Yazar M. Demirel Babacanoğlu, Şair Yazar Durmuş Ali Özkale, Halime Ünlü, Fatma Dinigüzel, Hayrettin Temel, Hakan Karasaç, Pınar Batuman, Haluk Çetin, Yahya Yaş, Mehmet Yıldırım, Kamran Karaca (Eğ. Sen Şb. Bşk.), Ahmet Karagöz, Mustafa Bilgilioğlu, Çetin Gülbasar (Basın Danışmanı),  Erkan Şenol, M. Akif Altıparmak da oradaydılar.

Eğitim, kültür, sanat, demokrasi, iktidar (…) konularına değinildi. İktidarın oylarının azaldığından, seçilemeyeceğinden, halk üzerinde giderek artan baskıdan, halka korku salınmasından söz edildi. Böylesi bir anlayışın demokrasilerde yeri olmadığı belirtildi.

Durmuş Ail Özkale özgürlük içerikli bir şiirini, ben de Eminem adlı halk edebiyatından bir şiir okudum.

Eminem çeşme başında

Çekişi çekişivermiş

Goncaları ak döşünü

Tokuşu tokuşuvermiş

(…)

1 Eylül’de Tarsus-Yenice kasabasındaydık. Gençliğin Fotoğrafçısı,ses sanatçısı, gazeteci yazar Mesut Eray’ı da götürmüştüm. İlginç fotoğraflar çektiğini umuyorum. Belediye Başkanı Ali Kuru, Kültür Müdürü Tuncay Akdağ ile tanıştırdım.. Yakınlık kurdular.

1 Eylül Dünya Barış Günü’ydü.

Yenice on yıldır Barış Festivali’ni sürdürüyor..

Az sonra Anıt Park’ta Atatürk Anıtı önünde tören başladı. Gençler, halk, ilgililer oradaydı. Saygı duruşu duruldu, İstiklal Marşı söylendi.

Yenice Belediye Başkanı Ali Kuru, Tarsus Belediye Başkanı Burhanettin Kocamaz, CHP Mersin Milletvekili İsa Gök (…) konuştular.

Barış, savaştan bile zor bir iş! Atatürk, “yurtta barış, dünyada barış” temellerini atmıştır. “Ulusların yaşamı tehlikeye girmedikçe savaş bir cinayettir.” Bugün kimi dünya ülkeleri bu görüş ve ideyi tersine çevirmektedirler. Dünyanın herhangi bir yerinde çıkan savaşları sömürgenler çıkarıyor. Bugün  Ortadoğu’da barış diye bir şey kalmamıştır.. Sömürgenlerin ve işbirlikçilerin savaş çığlıkları durmuyor. Atatürk’ün yol arkadaşlarından İnönü, II. Dünya Savaşı’na katılmamızı isteyen Churchill’le 30 Ocak 1943’te burada, beyaz vagonda görüştüler. İnönü’nün siyasi dehası savaş dışı kalmamızı sağladı. Barış her zaman, her bizim baş ilkemizdir. Barışı korumalıyız. Savaş gözyaşı kan demektir.

Kasabamızın belediye kuruluşu kaldırılmak isteniyor. Oysa ilçe olmak bizim dileğimiz. Gelecekte belediye hizmetlerimizi nasıl gerçekleştireceğiz? Belki barış festivalimiz bile tehlikeye girecek!

Buradan, İnönü Churchill buluşmasının gerçekleştirildiği yerde kurulan Barış Parkı’na gidildi. Barış meşalesi yakıldı, barış güvercinleri uçuruldu. İnönü  Churchill’in buluştuğu  beyaz vagon, fotoğraf sergisi gezildi, bilgiler alındı.

Görevliler, Konuklar, izleyiciler, açık hava oturum alanında yerlerini aldılar.

Sunuculuğu Haşmet Biçer yaptılar.

 Toplumcu Şair Yazar Ataol Behramoğlu, antikapitalist İslamcı Yazar Recep İhsan Eliaçık konuştular.

Behramoğlu şöyle söyledi:

İnönü, Lozan Barışı’nı imzalayan devlet adamı, diplomatlarımızdan biridir. Gezi direnişinde hep barış aranmıştır. Direnişte yer alanların çoğunluğu kadınlardı. Bizim ülkemizde kadın hakları 1934’te verildi.. Batı kadınlarıysa, daha çok sonra haklarına kavuşmuşlardır.. Biz Barış Derneği’nden içeri girmiştik. Bize mavi gömlek giydirdiler. Nedim Tarhan öyle bir savunma yaptı ki, bizi yargılayanlar utançlarından masaların altına gireceklerdi sanki. Neden barıştan korkulur?! Bir gün dünyada barış egemen olacak.. Barışı herkes desteklemelidir.. Öldürerek yaşanmaz. Yaşatarak yaüşanır..

Recep İhsan Eliaçık da şöyle dedi:

Gezi olayları bize, mazluma kimlik sorulmayacağını, mücadelenin nasıl olacağını, barışın nasıl gerçekleşeceğini öğretti. İnsanı insan olarak algılamalı. Kimin yanında yer aldığına bakmalı, uyarılmalı. Barış yerine niye savaş?  Savaş, ölüm, zulüm getirmektedir. Savaş kimin işine yarar; kapitalistlerin, silah üreticilerinin..

Kendilerinden olmayanların ölüm  acısı onları ilgilendirmiyor. İnsansal duyguları  dumura uğramış.. Biz “Gezi”ye bu anlayış duvarlarını yıkarak geldik. Kırk yıl sürecek dostluklar edindik. Sarhoşla yola gidilir, biraz sıkıntı çekilir ama; kalleşle gidilmez. Kim neye inanırsa inansın, kim neci olursa olsun, onlar  insandır, insanın yaşama hakkı elinden alınamaz. Zulüm kalkana kadar, ezilenler kalmayana kadar, zengin yoksul eşitlenen kadar mazlumun yanındayım.. Kim ki sultanın sofrasında oturuyor ondan adam olmaz..