“Sene 1942…

Babam Başbakan, aynı zamanda Fenerbahçe Başkanı.

Ankara’dayız. Fenerbahçe’nin maçı var. Kardeşim ve dayımla birlikte maça gitmek istiyoruz.. Ama havamız olsun diye bizi, babamın götürmesini istiyoruz. Babamdan çekindiğimiz için annemize söylüyoruz. Annem, babama aktarıyor çocukları maça götür diye… Babam, peki diyor. Hep birlikte Başbakanlık aracına biniyoruz. Stada geliyoruz. Şeref tribününe oturup sahayı en güzel yerden seyredeceğimizi düşünürken…  Babam, şoföre sesleniyor şurada dur diye. Cüzdanından para çıkarıyor, dayıma veriyor: Haydi bakalım çocuklar, gişenin önüne geldik, gidin biletlerinizi alın diyor…”

Oğlu anlatıyor bunu.

Şükrü Saraçoğlu’nun oğlu.

Başbakan, Fenerbahçe’nin Başkanı.

“Avanta Almayacaksın!” diyor.

Alt tarafı bilet. Evladına bile ayarlamıyor.

“Her ne almak istiyorsan, mutlaka parasını ödemelisin.

Suiistimalin büyüğü- küçüğü olmaz”.

……….

Başbakan Saraçoğlu, Ankara Siyasal Bilgiler Fakültesinin balosuna gidiyor. Müzik çalıyor, bir genç kız, Başbakanın yanına yaklaşıyor, dansa davet ediyor. Başbakan, reddediyor, olmaz diyor.. Ortam buz kesiyor, kızcağız fena halde bozuluyor, masasına dönüyor.  İki dakika sonra Başbakan genç kızın yanına gidiyor. Benimle dans eder misiniz? diyor. Herkes şaşırıyor, Başbakan gülümsüyor. Dansa erkek kaldırır, sırf Başbakanım diye bir genç kızı ayağıma getirtmem diyor.

(Başbakanın yanına gidip daansa kaldırdığı genç kız, Feriha Sanerk. Türkiye Cumhuriyetinin ilk kadın Emniyet Müdürü oldu. Şimdilerde kızlı erkekliye tahammül edilemeyen Türkiye de bir zamaanllar bunlar oluyordu.)

Ve seneler geçiyor.

Başbakanlar değişiyor,

Fenerbahçe başkanları değişiyor.

Kadıköy’de maç var.

Fenerbahçe Başkanı Faruk Ilgaz, stada giriş yapmak üzeredir.

O sırda bilet kuyruğunda yaşı hayli ilerlemiş, bastonlu bir beyefendiyi görüyor. Dikkatlice bakıyor. O da ne? Bilet kuyruğunda bekleyen beyefendi Şükrü Saraçoğlu.

…….

Çünkü seneler geçiyor ama evladına avanta vermeyen Başbakanın zihniyeti aynı kalıyor. “Ne almak istiyorsan mutlaka parasını ödeyeceksin.”

……

Çünkü, ateşten gömleği giymiş, Milli Mücadelede kanla- barutla yoğrulmuş, boğazından tek kuruş haram lokma geçmemiş, milletin çıkarlarını ailesinden, kendinden, evladından önce tutmuş adamlardı onlar. Adam gibi adamlardı.

……

E bakıyoruz günümüzün baba oğullarına…

Babası oğlunu arıyor, paraları sıfırla diyor, öbürü kasaları hallettim, 30 milyon Euro kaldı babacığım diyor. Fenerbahçe adayı şunları şunları söylesin, yönetime şunlar girsin diyor, bizden olmayanlara hesap sor diyor, öbürü de peki babacığım falan diyor.

Yukarıda okuduğunuz yazı, Yılmaz Özdil’in 5 Mart 2014 tarihli köşe yazısıdır. Cumhuriyeti kuranları, başta Ulu Önder Mustafa Kemal Atatürk olmak üzere asker-sivil bütün fedakâr ve cefakar, yurtsever ve milliyetperver o örnek insanları rahmetle anıyorum.

Yazıya hiçbir yorum yapmıyorum. Sadece altına imzamı atıyorum…