Rüzgar eserdi hep hiç bilmediğim coğrafyalardan..

Bilmediğim bir sevdanın kokusu sinerdi esen rüzgarda tenime…

Garip gelecek ama yüreğim daha bir deli atıyordu..
Düşler görüyordum..
Bilmediğim bir şehirden hiç tanımadığım biri gelip yüreğimin başkentine hükmediyordu…
Ve ben onun esaretinden memnun azad olmak istemeyen bir köle gibi hareket ediyordum.
Şimdi düş diyeceksin, hayal diyeceksin ama ben olsun diyorum.
Onu hayal de bile olsa sevmek, hayalde bile olsa yaşamak çok ama çok güzeldi….
Bundan dolayı ben hep esen rüzgarda düşler kurdum ona dair.
Olur da bir gün gelir olur da bir gün o da beni sever diye.
Olur diyordum ya olmadı.
Ama ben yine de sevdim..