Kuvayı Milliye Anmalarını yıllardır izlerim Karaisalı’da.

Hasan Şafak ve Hüseyin Seyirci’nin ilk kez ortaya çıkardıkları 1 Nisan Karaisalı Kuvayı Milliye Anma törenlerini arıyorum şimdi.

1 Nisan anma günü ilçe merkezindeki Cumhuriyet Meydanı’nda yapılırdı. Kuvvacılar temsili olarak Fabrikalar Caddesi’nden yürürler, meydana büyük bir coşku içerisinde girerlerdi. Günün anlamı üzerine konuşmalar yapılır, şiirler okunurdu. Eski Belediye Başkanlarımız Sayın Hasan Hüseyin Kuşçu ve Babacan Durak da destek verirlerdi. Kıt olanaklarla etkinlikler düzenlenirdi ve asla siyaset hesabı yapılmazdı.

Sonra 2006 yılında Karaisalı İlçe Belediyesi Büyükşehir’e bağlanınca iş değişti. Kutlamalar stadyuma alındı. 1 Nisan tarihi güme gitti, bazen Mayıs ayına alındı etkinlikler. Çeşitli sanatçılar gelmeye başladı. Baldırı çıplaklar sahne aldı. Kutlamalar daha da kalabalıklaştı. Artık etkinlikleri 20 bin kişi izliyordu.

Yine şiirler okunuyor, yine günün önemi hakkında konuşmalar yapılıyor. Sıkmalar, börekler, çörekler, ayranlar ikram ediliyor. Yine Kuvvacılar ilçe merkezinden stada kadar yürüyor. Ama parayı veren düdüğü çalıyor. Büyükşehir Başkanı kim ise onların propaganda aracı haline gelmeye başladı. Bir ara AK partili vekillerin kürsüyü ele geçirip “icraatın içinden”e dönüştü. Halen de sürüyor.

Ama ben o eski kutlamaları özlüyorum.

Siyaset yoktu.

Samimiyet vardı.

Kalabalık yoktu ama sanki daha anlamlıydı.

Demem o ki, Kuvayı Milliye siyasete alet edilmemeliydi.

1 Nisan Günü anmalar yapılmalı, o gün paneller, söyleşiler, konferanslar olmalıydı.1 Nisan’ı unuttuk, işi çalgıya çengiye döktük.

Bu kadar emeğe, masrafa yazık…

İlla ki bir şenlik yapılacaksa bahar şenlikleri adı altında veya başka bir adla yapınız.

İçi boşaltılmış bir anmaya artık katılmayacağım.

Bensiz de olur. 

Herkese iyi eğlenceler…