Bir karıncadan (!) mektup aldım. Mektup aynen şöyle:

"Sevgili ev sahibi, biliyorum ki beni istemiyorsunuz. Eğer gerçekten istemiyorsanız lütfen beni öldürmeyin.

Ben salatalık kabuğundan nefret ederim. Girdiğim yerlere salatalık kabuğu koyarsanız, anlarım ki beni istemiyorsunuz ve evinize girmem.

Sıradan bir tebeşirle sınır çizerseniz ben o çizgiyi asla geçmem.

Eğer limonu küçük küçük keser ve gireceğim yerlere koyarsanız anlarım ve girmem.

Ayrıca rahatsız olmazsanız, cam kenarlarına sarımsak da sürebilirsiniz. Ben sarımsak kokusu duyduğum yere asla girmem.

Ama lütfen bebek pudrası dökmeyin. Onlar beni öldürür. Pudra nefes yollarımı tıkar çünkü..

Eğer bunları yaparsanız, sizi hiç rahatsız etmem!.

Ama unutmayın. Beni içeri almazsanız bile kapının önüne bir kap içerisinde su bırakırsanız, tüm kardeşlerim ve dostlarım adına size minnettar olurum...

Karıncalar ekosistemin nano çöpçüleridir. Onların temizlediği organik atıkları (mikro çöpleri) kimyasal deterjanlar bile temizleyemez. İnsana hiç bir zararı yoktur. Bakteri taşımaz ve üretmezler... Sağlıklı bir ortamın göstergesidir, toksik ortamlarda bulunmazlar. Eğer civarınızda karınca varsa, yaşadığınız ortam "yaşanabilir ve sağlıklı" bir ortamdır.”

X X X

Sosyal medyadan aldığım bu yazıyı ben de whatsapp’tan çeşitli kişi ve gruplara gönderdim. Aradan 5 dakika geçmeden Ceyhan’dan bir dostum aradı ve teşekkür etti. Karıncaları nasıl yok edeceğini düşünürken bu yazının gelmesi ile rahatladığını söyledi. Yukarıdaki yazı bir karıncayı bir incitemeyecek olanların imdadına yetişti.

Çoğu kişiler karıncadan kurtulmak için,  onları zehirleme yolunu seçmektedirler. Şimdi yukarıdaki mektubu yazan karıncaya teşekkür ediyorum. Karınca adına güzel şeyleri paylaşmışlar.

Dünyevi sorumluluklarımız arasında doğa ve mevcudat ile kucaklaşabilmek de vardır. Taş, toprak, hayvan ve bitkileri korumak ve bunların zarar görmemesi için çabalamak insani vasıflarımız arasındadır. Doğanın karşıtı değil, doğanın yanında duracağız.