Aslında çoğu kereler kendileri de doğru ve kurtarıcı diye bir takım asılsız saçmalıklara bağlanmış, bunların gözü kapalı savunucuları olmuşlardır.

Bazen de içten pazarlıklı ve kurnaz inatçılar olarak eğriliğin sözcülüğünü yaparlar.

İster zavallı aldanmışlar olsunlar, ister inatçı beyinler olsunlar, bir defa cahil halkı kandırıp peşlerine takmayı becerdiler mi bu yoldan kazandıkları şöhreti, menfaat ve mevkilerinden mahrum kalmamak için göze alamayacakları çılgınlık yoktur.

Bağırırlar, çağırırlar, para ve mevkiler vererek etraflarında kendilerini itirazsız destekleyecek kimseleri yerleştirirler; polislerle, jandarmalarla muhafızlarla, halkın gözünü yıldırılar, direnme gücünü kırarlar.

Kendilerinden başka hiçbir fikrin yayılmasına asla dayanamadıkları için farklı düşünceler taşıyan kimselere karşı amansız ve merhametsiz bir mücadeleye girişirler. Farklı fikir sahiplerini çirkin baskı ve korku usulleri kullanarak susturmaya yıldırmaya çalışırlar.

Karşılarındaki fikri güçlü ve gözünü budaktan sakınmaz kişiler buldular mı bir defa karanlık zindanlarının kapılarını açarlar.

Fikirlerini menfaat ve mevkilerine karşı tehlikeli bildikleri kimseleri çoluk çocuğundan, evinden, işinden ve mesleğinden ayırarak karanlık odalara kapatırlar.

Bazen korkuları ve kinleri bu kadarla da dinmez. Kendileri için tehlikeli belledikleri kimselere yaşama hakkını bile çok görmeye başlarlar. Diledikleri kimselerin canlarına kıymaktan kaçınmazlar.

Anlattığımız kirli ve kanlı yollardan giderek kendi düşüncelerine katılmayanlara her türlü işkenceyi mubah gören böyle kimselere sorarsanız bütün bu yaptıklarını halkın ve milletin iyiliği için göze aldıklarını söylerler.

Dünyanın ilk zorbasından günümüzün çılgın diktatörlerine kadar bu kimselerin iddiaları her zaman bir olmuş ve dil bakımından farklılık taşımasına rağmen esas yönünden aynı ve değişmez kalmıştır.

Halkın aydınlık yola koyulmasına hile, yalan ve tüyleri ürperten zorbalıkları ile karşı karşıya durdurduklarını açıkladığımız bu kanlı bozguncuların kirli oyunlarını kolaylaştıran amil de halkın cahilliği, öz menfaatini düşünmemesi, hatta gündelik menfaatlerine gömülerek uzun vadeli geleceği ile ilgilenmemesidir.

Halkın bu koyun sürüsünü andıran kolay güdülür ve yumuşak tavrı açıkgöz zorbalara her devirde cesaret vermiş; onlara milletin omuzlarına basa basa yükselerek cinayetlere cinayet ekleme imkanını vermiştir.

Halbuki herkes geçmişi, bugünü ve gelecekteki hayata inceden inceye kafa yormayı huy edinse, kendisine kurtuluş gösterenlerden hangisinin bozguncu ve hangisinin temiz yürekli olduğunu ayırmaya elinden geldiği kadar gayret gösterse, yalancıların ipliği tez elden pazara çıkacak ve gerçek yolun yolcuları, desteksiz ve yalnız kalmayacaktır.